Yogya of Yognee? (Deel 1)

Dus ik ben naar Yogyakarta gegaan met school. Dat was gezellig... Hier het verhaal:

Op de laatste maandag voor kamp ben ik na school meteen naar het huis van een vriendinnetje gegaan om daar te blijven slapen en dan de volgende ochtend met haar mee naar het vliegveld te gaan. Ik kom het huis binnen (heel mooi!) en ik word aangevallen door zo'n zwart Bali-hondje... Nouja, ik word aangeblaft. Ik kijk onder de eettafel want ik dacht dat ik iets zag bewegen en ik zag een hondje van ongeveer de grootte van mijn twee vuisten tegen elkaar. Ik heb dus echt geen grote handen! Het is een Peruviaans hondje ofzo en is nooit gegroeid uit de puppy-tijd. Ik leg mijn spullen neer in Vianna's (mijn vriendinnetje dus) slaapkamer, en daar komt toch een hond op me afgerend! Voor diegenen die "Marley and Me" hebben gezien/gelezen.... zoiets dus! meteen springen en zachtjes in mijn hand bijten... Het was dus een Labrador Retriever. Een beetje zwemmen in een heel mooi zwembad met Vianna... afdrogen, douchen en lekker Modern Family kijken!!! Dat was dus de eerste keer dat ik die series zag en ze zijn hillarisch! Lekker eten (biefstuk met aardappel puree en champignon saus :P) en verder Modern Family kijken tot we in slaap vallen.

De volgende dag. Mijn wekker gaat. Ik heb de vervelendste ringtone als mijn wekker gezet zodat ik meteen klaar wakker zou zijn en ik ging meteen douchen. Ik doe de badkamer deur open en ik zie dat daar de hele nacht waarschijnlijk dat mini-hondje zat opgesloten. Naar buiten dan met haar om dat hondje gerust te stellen. Vianna sliep nog.

Ik ga douchen, doe mijn BIS Yogya Kamp 2010 T-Shirt aan die ik van school had gekregen omdat ik die aan moest en ik pak dat mini-hondje van buiten en leg die voor Vianna's neus terwijl ze nog zat te slapen. Wat een leuke manier om wakker te worden. Zij in de douche, ik mijn haar kammen, spullen inpakken, tas dichtdoen en ik was klaar om naar het vliegveld te gaan.

Oh ja, heb ik al verteld dat ik om 3 uur in de ochtend wakker ben geworden? Ik heb dat uit mezelf gedaan omdat ik er nogal lang over doe om mezelf klaar te maken in de ochtend. Om halfzes stonden Vianna en ik met een lege maag voor haar ouders om dag te zeggen. Met een lege maag brengen Vianna's moeder en haar tante ons naar het vliegveld in Denpasar.

Wij waren te laat en kregen dus van Mr. Wallace (1 van de 3 leerkrachten die mee gingen) te horen dat wij dan de toiletten mochten schoonmaken. OH NEE! Wij (de Yogya groep: Vianna, Gaia, Mei, Anna, Ella, Valentina, Alessio, Jari, Cameron, Ki Hwa, Jasper, Chloe, Taylor, Danielle, Ryan, Lachlan, Malana, Sara, Natasha, Kyle, Da Whee, Mr. Wallace, Mrs. Parr, Ibu Linda en ik) met onze tickets in onze hand rennen naar de koffer hutsefluts, mijn tas is dus heel groot en zwaar maar omdat ik hem op mijn rug kan dragen mag die mee als handbagage :(, 30,000 rupiah tax betalen en op naar de douane. De eerste scan ging goed. En dan, de tweede scan moest mijn tas open. De security guard mijn onderbroeken enz. omhoog houden en zeggen: "Oh apa ini? Ini boleh ke Yogya." (Oh wat is dit? Dit mag naar Yogya) en dan uiteindelijk zeggen dat mijn muggen spray niet mee mag. Weg ermee dan. Wij zitten dus met zijn allen te wachten tot de gate open gaat. Hmmm, lekker dutje doen...

NEE DUS! Meteen door naar de bus die ons naar het vliegtuig zou brengen. Lekker even op iedereen vallen met mijn grote tas in de bus en dan eindelijk het vliegtuig binnen. Ik zat naast Natasha (die verslaafd is aan Justin Bieber en dus haar iPod keihard zet met dat afschuwlijke liedje "One Less Lonely Girl") en naast Malana (lekker lief en rustig). Ik kon niet in slaap vallen voor een of andere reden. Wij krijgen te horen dat wij om 7 uur "Local time" aankomen op Yogya. In de ochtend dus. Na een vlucht van een uur lekker weer in een andere bus, weer staan dus, en naar het vliegveld. Na lopen voor wat wel een jaar leek, vonden wij uiteindelijk de uitweg van het vliegveld in Yogya. Buiten stond een bus op ons te wachten met, jaha, een BAGAGE RUIMTE! Yesssss! Ik kon dus eindelijk mijn loodzware tas afdoen. Pfffff... De bus in, naast Vianna zitten en SLAPEN! :D

Ik word wakker. We zijn bij de Prambanan tempel. Heel mooi... en warm. Ik kijk in mijn kleinere tas. Hee, mijn telefoon! Ik doe hem aan en zeg "Hey! Good conception!" Ja dus, ik kon mijn moesje en vadertje bellen enzo. Ik sms mijn moesje: "Ben in een of andere tempel."
Mama: "Oh, in Borobudur?"
Ik: "Nee. In Paramabambam ofso"
Mama: "Prambanan *sigh* en ofzo met een 'z'"
Okee dan... Ik en een paar andere groepsgenoten worden moe en rusten dus even in de schaduw van een tempel. Daar heb ik nog een afschuwlijke foto van, maar die komt later. Mr. Wallace komt ons halen want de hele groep mist ons, maar ik denk gewoon dat ze alleen mij misten hoor.

We gingen een van de tempels binnen. Het ruikte daar naar POEP! En het waren ook nog kei lange trappen waar we op moesten. Naar boven en meteen weer naar beneden dus. Cameron voelt zich opeens niet goed. Ibu Linda gaat dus met hem naar een of andere plaats met de rest van mijn klas die in Yogya kamp zaten en ik blijf over met Vianna. Wij dus NOG MEER lopen :(. Wij komen bij een park met zitjes en hertjes. Lekker uitrusten dus. Ik loop naar een bordje want ik wilde het lezen. "Do not feed the deer for thier healht and safety." Ik dacht: Hier MOET ik een foto van maken. Met mijn telefoon dus. Voor diegenen die niet zo goed Engels kunnen; er moest dus "Their health" staan. Hahaha. Verder lopen naar de bus, de bus in, te horen krijgen dat diegenen die met Cameron zijn meegegaan lekker in een mini-auto konden rijden en weer in slaap vallen.

Ik word wakker. De bus rijdt nog steeds. We zijn op weg naar een zilver makerij! WOEHOE! Rondje lopen... Mooi, saai, saai, mooi, saai, mooi... En dan eindelijk naar de verkoperij gaan. "Oh wat lekker goedkoop allemaal!" Zeg ik dus. Ik juichte te vroeg. Maar op een andere manier, want ik kreeg namelijk ook nog te horen dat wij allemaal 30% discount krijgen! WOEHOE! Ik kijk rond en rond en blablabla en zie dus uiteindelijk mijn ware liefde... Zilveren oorbellen in de vorm van het doodshoofd van een hert met horens en al EN een rode edelsteen in het midden! IEEEH! *kopen*

Okee, en nu iets voor mama... Ik zie een hele mooie ring. OKEE! *kopen* Ik zie een ketting met een krabbetje met een zwart edelsteentje! Mooi voor mama! *kopen* Ik hoor Ryan, een echte puber-jongen, zeggen: "Ooh! Look at these pretty earrings!" Hij klonk nogal sarcastisch. Valentina hoorde dat en kocht voor hem dus hartjes oorbellen. HAHAHAHAHAHA!!!!! Nou lekker dan. Naar buiten, straat over steken en lekker in een restaurant lunchen. Lekker buffet. Ik eet en eet en zie iets roods in mijn eten. Ik denk: "Hee! Lekker paprika!" *Hap, kauw* Dat was geen paprika... Ik hoest, hoest nog erger, hoest met een geluid dat klonk alsof ik aan het overgeven was, ik gaf uiteindelijk echt over. Naar de WC dus. Blech. Ik kom terug, ga lekker weer relaxed aan tafel zitten, heel het restaurant stil, en ik zeg: "Oh, right. Remind me to never do that again!" En ik ga lekker verder met eten...

Al het eten op, naar beneden aan de andere kant van het restaurant naar een batik-makerij. Het ruikte naar was... vloeibare was... Hele vloeibare was... Ik zag was. Ik ga naar een tafel en pak een lapje wit katoen ofzo... 'k weet niet wat voor materiaal dat was. Ik ga op de grond zitten met een potlood in mijn hand klaar om te tekenen. Ik kon op niks komen voor wat ik wilde tekenen. Een meneer vroeg of ik wat hulp wilde, ik zeg "ja" en hij gaat dus meteen bloemen tekenen :) lekker lui. Hij is klaar met de bloemen en ik neem het over om mijn naam er nof mij te tekenen in mooie letters. Klaar. Nu de was. Met een pijpje moest ik dus de was aanbrengen. Het drupte van hier tot ginder en het kwam dus uit tot bloederige bloemen met bloederige letters. Naar de plaats waar ze kleur aanbrengen. Rubberen handschoenen aan en mijn creatie in gele flats gooien. Er uit halen en in blauw of rood verf gooien. Ik koos blauw. wachten en wachten en er uit halen. Ik geef mijn blauwe hutsefluts aan een meneer die het in heet water ging doen om de was eraf te krijgen. Wachten tot de andere klaar zouden zijn met hun batik en dan de bus in terwijl de batik achterblijft om te drogen in de zon en dan worden ze opgestuurd naar het hotel waar we gingen verblijven. Slapen...

Ik word wakker. We zijn bij Manohara hotel. De bus uit, bagage mee :( en wachten op de leerkrachten die dingen regelden met de receptie. En dan, (tromgeroffel) kreeg ik te horen wie mijn kamermaatje zou zijn... Het was (nog meer tromgeroffel) Kyle! Ja, Kyle is een meisje uit mijn klas en een hele goede vriendin. Kamer nummer 7. Wij lopen, lopen, meer lopen, "Jeez, our room is so far away!" en uiteindelijk komen wij aan voor onze deur. Kyle doet de deur open. Wij komen half-slapend binnen, Kyle en ik leggen onze spullen neer, Kyle draait om en zucht van opluchting, knuffelt de televisie en zegt: "Civilization!" Ja, we hadden T.V. en ook nog 3 uur vrije tijd tot we gingen avond-eten.

Ik ging meteen douchen, andere kleren aantrekken, beetje T.V. kijken en naar buiten met Kyle. Wij zien Jasper en Alessio fietsen. Kyle: "Where'd you get the bikes from?!!" Ze werd genegeerd. Wij naar de receptie om te vragen en er was maar 1 fiets over die we konden huren voor 4,000 rupiah. Kyle dan maar want fietsen in Indonesië is niet zoals in Europa. Kyle komt terug en wil dat ik ga fietsen. Okee dan maar. Wieee!!! Wieeeeeeee!!!!!!! WIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Dat was wel leuk. Cameron en Jari komen een man tegen met een fiets-becak en vragen of ze daarmee mogen spelen. Okee dan. Gratis ook nog! :D

Na lang spelen zijn we klaar met voertuigen. Wij gaan bij mensen op bezoek bij hun kamer. Naar Cameron en Ki Hwa's kamer. Cameron was de enige die zijn laptop had meegebracht. Ki Hwa en Cameron gingen weg. Kyle, Vianna en ik dus lekker op zijn computer. ITunes luisteren. Shuffle... "DO THE STANKY LEEEEG!" Kyle, Vianna en ik: "What the ****?!! This is catchy!" Wij gingen weg. Naar Jasper en Jari's kamer. Gaia, Andy, Jasper, Jari, Anna, Cameron en Mei waren daar al. Even babbelen, sokgevecht houden en dan *klop, klop* op de deur. Jasper: "Everybody! Hide! I don't want to have dinner yet!" Jasper, Alessio, Vianna en ik gingen dus achter een bed. Ik zat met mijn hooft in Jasper's bips maar ik mocht me niet bewegen dus... Alessio schopt hem per ongeluk in zijn maag en dan... *prrrrrrrrt!* Jasper liet een GIGANTISCHE scheet in mijn gezicht! Ik spring op en stoot mijn hoofd op iets en word betrapt dus moesten wij eten. Lekker dan. Nog een buffet, lekker :) en dan bij de receptie wachten want we moesten nog een presentatie kijken van de Borobudur.

Heb ik trouwens al verteld dat Manohara Hotel onder de Borobudur ligt? Dat is namelijk zo. Een documentaire kijken op de verhalen van de Borobudur dus. Blablablabla... Afgelopen. De lichten gingen aan en ik keek rond me heen waar Mr. Wallace wakker werd en de rest van de groep nog diep in slaap was. Ik was blijkbaar de enige die het interessant vond. Mr. Wallace: "Well! Wasn't that interesting!!" Iedereen schiet wakker. Mr. Wallace: "Okay, everyone! Go to bed now!" Kyle en ik onze kamer binnen, douchen, pyjama aan, Family Guy kijken op Kyle's iPod en lekker slapen na een lange dag van kamp, voor de eerste keer met school in Yogyakarta... Klok: 20:01 Yogya Time... *snurk*