Drie Dagen Duikkamp (deel 2)

Ik kwam dus van de WC en toen bleek het dat we eigenlijk al meteen naar beneden moesten om lunch te eten. toen ik beneden kwam met Lena, mochten we aan een tafeltje gaan zitten met 2 leraren (Mr. Matt Campbell en Ms. Lisa Wallace, die dus getrouwd is met Mr. Daniel Wallace) en toen moesten we luisteren naar een Franse duikinstructeur die bijna geen woord Engels sprak.
"hello everybody! i Juan. I will be your diveinstructor for the followink tree days."
"hi Mr. Juan"
"are all exited?"
en dan nog van die bladibladibla over waar we gaan duiken... ik was niet echt aan het luisteren... maar ik was niet de enige.

toen Juan eindelijk klaar was met die bladibladibla mochten we opscheppen (als in eten opscheppen) van het buffet. ik had... RIJST(ik hou van rijst maar daar het tegenovergestelde van!)! en toen ik helemaal vol zat, bleek het NATUURLIJK weer dat er french fries (frietjes) waren. ik had jammer genoeg geen honger meer...

toen gingen we een bezoekje aan het strand brengen. zwart zand dus ik had wel een beetje pijn aan mijn voeten. ja, ook met mijn slippers aan. lekker een half uurtje liggen...

toen moesten we weer naar boven om onze zwempakken aan te trekken en dan nog een kwartiertje of zo om te settelen. Kon ik eindelijk de kamer bekijken: koelkast met snacks erin waar je voor moest betalen, twee eenpersoons bedden, een terras met uitzicht op het zwembad en bergen, een tafel, een sofa, een gigantische kleerkast, een badkamer met een hele grote badkuip, toilet en wasbak met spiegel erboven en naast ieder bed een nachtkastje. Jammer genoeg moesten we snel weer naar beneden…

we waren in twee groepen verdeeld: groep één en groep twee. ik zat eigenlijk in groep twee maar omdat ik dan het enige meisje zou zijn mocht ik in groep één gaan met Lena. we moesten eerst twee tests doen: één in het water en één op papier. Groep één mocht in het water beginnen. Voordat we in het water mochten moesten we natuurlijk de duikpakken en zo passen:
- eerst de duikschoenen passen. We moesten onze Amerikaanse schoenmaat opgeven. Ik had zeven maar die was er niet. Gelukkig paste vijf mij ook. Check!
-Life jacket. Medium was te groot, junior ook, small ook maar extra small was wel goed. Check!
-snorkels/maskers. De eerste paste meteen. Medium dus. Check!
-flippers. Makkelijk! Maatje vijf dus. Check!
-het ergste: wet suits. De eerste was heel moeilijk aan te trekken en toen ik na 20 minuten klaar was, bleek het te groot te zijn. De tweede duurde maar een kwartier om het aan te trekken omdat ik het al een beetje onder de knie had. Perfect! Check!

Wet suits en duikschoenen aan en onze maskers rond onze nekken, in het water! Hé! Wat een diep zwembad! Dat zwembad was dus een van de diepste zwembaden op heel Bali.

En als je wil weten hoe het verder gaat moet je maar wachten tot ik deel 3 op het internet heb gezet!
Word dus vervolgd…

Elise