Het Gat van Ubud

Tekenend voor de wijze waarop hier dingen gaan is het volgende verhaal van een mij onbekende kennis van Dolf uit Ubud, dat ik met zijn toestemming hier graag overneem:

........................

Zaterdagavond reed ik in het donker in een nieuwe kuil in het hartje van de stad. Het liep goed af. De kuil zat precies daar waar de (verhoogde, nutteloze) sierbestrating eindigt en mijn koplamp dus over die kuil heen scheen. Maar ook al die bussen weer neerkomen op het gewone straatniveau. Dat de kuil nieuw was bleek uit het feit dat 20 minuten later er twee potten met planten op de kuil waren gezet. Ook handig in het donker. Zondag kwam ik opnieuw langs de plaats en zag dat de kuil nu was afgezet met een ton. Vanmorgen kwam ik er opnieuw langs en was er een gat met een doorsnee van 2 meter, waarvan ik de bodem niet kon zien toen ik er langsreed. Nu is de hoofdstraat van één kant afgesloten en is het onmogelijk voor bussen er langs te komen en staat ook de terminal (die geen terminal mag heten) voor de bemo’s, niet bereikbaar. Een geweldige puinbak dus.

Het is eigenlijk om te gillen, de hoofdweg langs de markt is nu volledig afgesloten, in beide richtingen. Nu het avond is en de politie het laat afweten en iedereen zijn eigen regels stelt is de puinhoop al enorm, Eenrichtingsverkeer? Stoepen? Verboden? Onmogelijk om me een voorstelling te maken van de puinhoop morgen overdag, als het nog veel drukker is en bovendien de politie de boel nog verder gaat ontregelen.

Er blijkt ter hoogte van het gat namelijk een rivier onder de straat door te stromen, op een behoorlijke diepte. Ubud is daar gewoon over een ravijn heen gebouwd. Dus reparatie zou best eens een behoorlijke onkostenpost kunnen worden. Begrijpelijk nu ook waarom vrachtwagens niet door het centrum mogen, maar niet slim om er dan wel grote bussen over te laten rijden en nog minder doordacht om juist daarboven de verhoogde sierbestrating te laten eindigen, waardoor al dat zware verkeer precies boven die rivier naar beneden klapt. Zo zorgt de Balibom ook in deze tijd toch opnieuw voor grote problemen, want de sierbestrating is aangelegd met het geld dat is binnengestroomd voor hulp aan Bali na de eerste bom.

Het gat van Ubud is opnieuw groter geworden. Ik grap al dat straks ook de Senang Hati in het gat verdwijnt. Grappig, maar dan denk ik ineens aan de ramp in Oost Java, waar de door mensen veroorzaakte ramp met de modderstromen nog steeds voortduurt, nu al jaren. Mensen wonen nog steeds in tenten en wachten nog steeds op compensatie van hun verloren land en huizen. En de directeur van het bedrijf dat de ramp heeft veroorzaakt (tevens minister van sociale zaken!) is nog steeds de rijkste man van Indonesië. Dus het gat van Ubud kan ook nog wel even duren, net als hierachter de uitgedroogde sawa’s, (ook al weer een half jaar!).

...........

Never a dull moment......