Zoals gezegd: Tiny, Peter en ik zijn zaterdag naar de tempel van Uluwatu vertrokken.
Nou zal iedereen die dit leest bij zichzelf denken: “hee, zaterdag? Dan is het toch Tumpek Landep?”
Inderdaad. Het was Tumpek Landep en ik had er helemaal niet aan gedacht.
Voor die enkelingen die niet weten wat Tumpek Landep is (ik kan het me bijna niet voorstellen, maar goed): het is het halfjaarlijkse feest waarbij traditioneel alle wapens van metaal worden gezegend. Tegenwoordig vallen daar ook auto’s en motoren onder. Die moeten dan even langs de priester, krijgen offers omgehangen en heilig water over zich heen en zijn dan weer voor en half jaar verzekerd tegen schade, ongelukken en ander ongerief.
Ik was dat vergeten.
Dus werden we daar door de Toyota fijntjes op gewezen toen we aan de steile klim voorbij Jimbaran wilden beginnen: de auto stopte er mee. Midden op de weg, op een steile helling met veel verkeer achter ons, wilde hij niet meer vooruit. Achteruit wèl, maar dat was uiteraard niet onze bedoeling.
Na enig gehannes zijn we omgekeerd, hebben bij een tankstation de tank vol gegooid en in de hoop dat de weigering van de auto te wijten was aan te weinig benzine / een vuiltje in de carburateur, hebben we een nieuwe aanloop genomen en deze keer kwamen we wel bovenaan de helling.
De auto heeft het prima gedaan, tot we op de terugweg midden op de Bypass getracteerd werden op een nieuwe weigering. Zelfde euvel, maar met heel weinig gas bleef de zaak aan het draaien en zijn we uiteindelijk toch thuisgekomen. Tupek Landep, het is er niet voor niets weet ik nu. Overigens: voor foto’s en het verhaal over Uluwatu verwijs ik graag naar de trip, gezien door de bril van Peter ;-)
Vanavond is Ogoh Ogoh, vandaag zijn er al een boel ceremonies – een paar foto’s die we hebben gemaakt van de Tawur Agung ceremonie bij de purah van Intaran vind je hier. Deze ceremonie is gericht op het tot rust brengen van negatieve krachten, als voorbereiding op Nyepi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten