Even bijpraten

Woensdag. Met Jos, Willem en Carla de bergen in, Gede rijdt ons. Willem en Carla? Ja, twee Nederlanders die hier op vakantie zijn. Hele leuke mensen; bijvoorbeeld 8 jaar zeilend rond te wereld, overal geweest dus vol prachtige verhalen. De bedoeling is om via Kintamani naar Besakih te gaan en dan via Klungkung weer terug. Prachtige rit, onderweg kopi luak gedronken die volgens ons geen kopi luak was, maar op diezelfde plek wel iets anders geproefd waar ik meteen en ter plaatste een flinke verslaving voor heb ontwikkeld: teh sereh. Citroengrasthee dus; ik heb meteen een pak gekocht. Het is poeder, een theelepeltje in een kop heet water is genoeg om de lekkerste thee die je ooit geproefd hebt te krijgen.

Purah Besakih was een teleurstelling: betalen om te parkeren, om uit te stappen, om voor de slagboom te staan, om er onderdoor te mogen lopen...en al die tijd hingen de sarong-verkoopsters als vliegen om ons heen. Weg dus, lunchen in een dorpje een eindje verderop – dezelfde rip off, 40.000 rupiah betalen voor 1,5 portie nasi campur en één flesje teh botol (Carla en ik, Jos en Willem zijn niet van die lunch-eters). Waar Gede om het hoekje bij dezelfde tent uitgebreid zat te eten met een fles cola voor 15.000; ik heb de eigenares iets toegevoegd over harga buleh (speciale prijs voor buitenlanders), ben bij Gede gaan zitten en heb met hem de prijspolitiek van bepaalde Balinese warung-houdsters doorgenomen. De eigenares heeft me niet meer gegroet, ik haar natuurlijk uitgebreid wèl, met een glimlach. Een beetje lol voor je geld mag je tenslotte hebben, nietwaar?

Maar goed: op naar Klungkung en de pasar umum. Daar zit een gereedschapsverkoper die van alles heeft, da’s interessant voor Willem – maar helaas: we waren hier te laat, de meeste kraampjes waren al dicht. Ik heb nog wel een mooi overhemd weten te scoren.

Donderdag: druk met van alles, onder andere het vervangen van 15 defecte halogeenspotjes in het huis. Dan zijn die 4 meter hoge plafonds net iets minder fijn, kan ik je melden. En natuurlijk om vier uur Hans ophalen, die hier een maandje komt logeren.

Vrijdag: Elise is aan het repeteren bij een vriendinnetje thuis en zal pas zaterdag thuiskomen. Repeteren doet ze als zangeres, want naast haar rol als drumster in een band zingt ze nu ook nog in een andere. De 16e december vindt de “Battle of the Bands” op haar school plaats en zij neemt daar dan twee keer aan deel. Wij zijn intussen lekker bij Batujimbar wezen koffie drinken, waar we Willem en Carla weer tegenkwamen.

’s Avonds zijn we met z’n allen (behalve dus Elise) naar Treo bar gegaan, want die bestaat drie jaar en bovendien is John, de mede-eigenaar en vriend van Elizabeth, vandaag 50 jaar geworden. Mooi feest, heerlijk gegeten en (te) veel gedronken, thuis op het terras nog tot in de kleine uurtjes met Steffie zitten kletsen en daarom pas om half tien opgestaan op zaterdag. Gelukkig was Steffie er al even met Chica uit geweest; Chica die deze zaterdag ook niet veel heeft weg te geven want ook voor haar was het erg laat. Bovendien zit ze nu vrijwel constant bij Hans, sinds hij er is tellen wij niet meer mee.