At the dogwash

Zondag – het uur dat Chica het meeste vreest is aangebroken.

Ze wordt gewassen.

Voor hen, die Chica niet zo heel goed kennen: het is een hond die geen plas of poel vuil water kan zien, of ze moet en zal er in. Bij voorkeur zo, dat ze ons erbij kan natspatten. Heerlijk door een modderplas sjouwen en dan thuis op de net schoongemaakte vloer gaan liggen, liefst op verschillende plaatsen zodat ze overal plekken modder kan achterlaten: het is haar lust en haar leven.

Maar kom aan met een bak schoon water en – o gruwel – zeep, en je treft een hond aan die zich panisch en met hand en tand verzet tegen ieder contact met het geringste spatje water.

Desalniettemin: dokter Widari had gezegd: “was haar!” en wie zijn wij om dan te weigeren?

Chica’s vacht rook nog naar het ziekenhuis, dus wij konden ons goed voorstellen dat die lucht voor haarzelf nou ook niet de prettigste associaties opriep.

Hoe was je een hond? Een cursus in acht stappen met instructieve afbeeldingen.

1) leg de hond languit op één zijde.
2) Besproei haar met een mengsel van desinfecteringsmiddel en water. Doe dat met een plantenspuit in de ene hand, zodat je de kop van het tegenstribbelende slachtoffer op de grond kunt houden met de andere.

3) Was het arme dier vervolgens met een in schoon water gedoopte spons verder af. Ook hier geldt: één hand voor de spons, één hand voor de hond.
4) Draai de hond om op een droge handdoek, zodat de andere zijkant van het zielige beest boven ligt. Stoor je niet aan gejank, tegenstribbelen, bijten en een verwijtende blik.
5) Herhaal stappen 1 t/m 3

6) Zet de nadruipende en licht chagrijnige patiënt overeind en droog haar af met de handdoek uit stap 4.
7) Ruik aan haar vacht. Ruikt ze naar Chica? Vervolg met stap 8. Ruikt ze naar ziekenhuis? Ga naar stap 1.

8) Werk aan het herstel van de relatie met je hond door te zeggen dat het je spijt, er geen ander is dan zij en door haar te knuffelen. Zie ook de brochure voor mannen “Wat te doen als je je trouwdag bent vergeten.”  maar geef een bot in plaats van bloemen. (Sorry, ik had net mijn ogen dicht op de foto)


Verder vertikt Chica het vandaag weer om te eten. Om één uur ’s middags hebben we haar met dwangvoeding toegediend: twee broodjes (10 uur), een pakje pedigree puppyvoer (brokjes in saus, 11 uur), kip in bouillon (12 uur). Van de laatste heeft ze een paar happen zelf genomen, dus we gaan vooruit. Over een half uurtje krijgt ze weer eten, maar deze keer met een toevoeging: Steffie heeft proteïnepoeder met toegevoegde koolhydraten en vetten gekocht, spul voor bodybuilders die snel hun spiermassa willen vergroten. Dat gaat Chica ook doen, wat ons betreft.

De resultaten van haar bloedtest zijn goed: hoewel haar PCV maar een beetje is gestegen (van 25 naar 26, moet minstens 39 zijn) is haar gehalte witte bloedlichaampjes gezakt van 70 naar 23 (moet 17 zijn). Het lijkt er daarom op dat ze haar infectie heeft overwonnen. Daarbij aangetekend dat het abces dat is verwijderd ook veel invloed op haar bloedkwaliteit en eetlust heeft (gehad), is dit een hoopvol bericht. Dr. Widari is tevreden en wij dus ook.

Ander nieuws: gisteravond zijn we bij Bonsai wezen eten (zie ons hier proberen wijs te worden uit het menu), het was een mooie en droge avond en daarmee prima geschikt voor het strand. Vanavond hebben we een barbecue van garnalen en vis thuis. En morgen maar eens zien of we iets actiefs kunnen gaan doen. In ieder geval gaat Chica morgenochtend vroeg mee naar buiten. Nog niet naar het strand, maar wel even de straat op.