Geen titel deze keer

Klopt. Voor het volgende was het vrij moeilijk om iets cryptisch, raadselachtig of humoristisch als titel te gebruiken. Dus val ik maar gewoon met de spreekwoordelijke deur in het spreekwoordelijk huis.

Ik ben nu een (nog onofficieel, daarover straks meer) echt Security Officer! Sinds vorige week ben ik begonnen met de training, deze dinsdag waren examens en certificaat uitreiking. Die ik nu heb. YES!

Voor de kniesoren: Ik heb nu certificaat II in 'Security Operations'. Hetzelfde als certificaat I, plus de benodigdheden die een supervisor moet hebben. Dus er is kans voor promotie, gna gna.

Wat ik nu als werk kan kiezen is vrij breed:
Security Guard: bewaker van gebouwen, industrie terreinen, etc.
Crowd Controller: in clubs, pubs, bars, cafes; en, veel interessanter: concerten, festivals, events.
Bodyguard: dûh
Investigator: meer politiewerk; het onderzoeken van crime scenes. Veel papierwerk.
Cash-in-Transit: waardetransport.
(heb ik dit niet al eens uitgelegd?)

Ikzelf wil mij focussen als crowd controller, omdat dat het gebied is waar ik ervaring in heb (dûh). En het is gewoon keigaaf om een keer als back stage security te werken als VanHalen op tournee is in Perth, zoals mijn baas heeft meegemaakt. Een minpunt is wel dat een crowd controller het enige type security is dat GEEN wapens mag dragen. Helaas. Maar wel handboeien. En de baas heeft ons aangeraden een extra notitieboekje te dragen, voor telefoonnummers van dames die security officers wel aardig vinden (waarna een knipoog volgde...?). Wat hij ooit heeft meegemaakt:

Peter (mijn baas) zit nu 39 jaar in de beveiliging; hij heeft ook werkelijk alles (ALLES) gedaan op dat gebeid. Ook crowd control.
Zo was hij een keer aan het werk voor een event, en moest mensen screenen voor enige metalen voorwerpen, wat heel normaal is op zo'n festival. Bij een jongedame was er echter metaal ontdekt tussen haar benen (ja, je weet wel wat ik bedoel), en zij verklaarde dat ze daar een piercing had zitten. Nu, als goede security verzocht Peter haar om naar een vrouwelijke officer toe te gaan, zodat die kon checken of dat inderdaad het geval was.
Waarop zij antwoorde: "Oh, I don't mind if you check it, love" en haar rok omhoog deed zodat niet alleen Peter, maar ook de rij achter haar kon zien dat ze inderdaad een piercing op die delicate plaats had zitten. "She made an old man very happy. And please bear that in mind" zei Peter tegen ons, "they don't care. They just don't bloody care."

Nu, naast certificaat II heb ik ook een 'blue card' die toegang geeft tot elk bouwterrein (moest ik ooit zoiets bewaken), en een diploma in Senior First Aid.

Het is nog onofficieel omdat ik nog geen license heb. Lang leve bureaucratie: er is nog papierwerk nodig waarmee ik naar het politie HQ toe moet gaan, zodat zij speciaal voor mij een schuifla gaan maken waar dat papier allemaal in kan. En dan kan ik (eindelijk!) aan het werk. Wat hoog nodig is, want geld is altijd wel een noodzaak.

Het ging al goed, maar het gaat steeds beter. Studies gaan hun gang, ik leer beetje bij beetje steeds meer mensen kennen, en voel me langzaam aan steeds meer thuis.
Oh ja.
Ik heb mijn eigen film productie team opgericht trouwens: Placebo Productions. Het is nu nog gewoon een uit de hand gelopen grap, maar misschien zit er toekomst in. Wat filmen we? Denk aan een kruising tussen Trigger Happy en Barats & Bereta.
Wanneer we iets hebben zal ik het wel op de blog zetten. Het wordt keigaaf, dat kan ik je wel vertellen.

Net als al de rest, trouwens :)