Op vrijdagochtend mag ik sinds kort deelnemen aan een spelletje Mah Yongg in een club van dames van zeer verschillende afkomst. Het is nog wel zo dat Australië de overhand heeft en natuurlijk Engels de voertaal is.
In België had ik al een keer gezegd dat me dat een erg leuk spel leek en zo waar, weet ik nu dus, wordt dat hier op Bali iedere week gespeeld. En inderdaad, ik vind het erg leuk. Maar vooral als beginneling moet ik me nog erg concentreren.
Onder luid gekakel en het over en weer gooien van de laatste roddels zit ik nog ineengedoken met 2 handen aan mijn hoofd goed rond te kijken wat er allemaal op tafel wordt gegooid en probeer ik op te vangen wat er dan gezegd wordt want je moet hardop melden wat je op tafel gooit en het gaat snel, erg snel. Mij is alleen de basis uitgelegd en vervolgens ben ik gewoon voor de leeuwen gegooid. “Stef, it’s your turn.” “Oh, I’m sorry, already?”. Het is niet makkelijk maar wel leuk. De puntentelling, daar waag ik me nog maar niet aan.
Gelukkig zijn ze allemaal erg geduldig met mij. Maar toen ik vroeg of ik de eerste keer mee kon spelen voor “bacon and beans” begrepen ze raar genoeg niet wat ik bedoelde.
Dit gebeurt in een restaurantje aan het strand dat is uitgekozen vanwege de ideale vierkante tafels (we bezetten er 3 en soms 5) en het mooie uitzicht. Geen slechte manier om een dag te beginnen.
Vorige week werd ik van te voren al gebeld. Of ik iets roze aan wilde trekken want een van de dames gaat deze week trouwen en er is een “Hen’s party” georganiseerd voor haar bij iemand thuis. Eten, drinken, alles was al geregeld. Om 12.30 ná Mah Yongg zouden we vertrekken. Eerst mijn brommer nog even thuisgebracht want ik zou met iemand meerijden en wat wijn opgehaald.
Het huis waar het feestje plaatsvond was prachtig roze aangekleed van binnen. En wat bij een Hen’s party hoort zijn condooms in alle kleuren en natuurlijk een mannelijke opblaaspop met de toepasselijke naam “Peter Pecker” (ik zeg niks…).
Maar niet alleen dat, eten en drinken in de goede kleuren, zó veel, iedereen had wat meegenomen. Van verschillende soorten roze cupcakes tot pasteitjes, rode gelei met rum, kalkoen, verschillende salades, lasagna’s, kip, kazen, broden, noem maar op. En wat de drank betreft, gooi er cranberry juice in of desnoods alleen een kers en het is een health drink dus mag je zo veel drinken als je wilt. Dit is overigens typisch Australisch. Het werd dan ook steeds gezelliger en luidruchtiger.
Er werd nog een spel gespeeld waarin we 10 vragen moesten beantwoorden over de toekomstige bruid. Deze heb ik dik verloren want de bruid in wording zag ik toen voor de 2e keer en wist dus niets over haar. Maar nu ken ik haar dus wél dankzij die vragen!
Tegen 18.00-18.30 waren we nog met z’n 4en (uiteraard ondergetekende ook weer als laatste) en besloten we om nog naar een café in Sanur te gaan om wat te drinken want we hadden tenslotte nog niks gehad! De toekomstige bruid was al vertrokken met een aantal maar toen we in het café aankwamen was er nog maar 1 van de grote groep over, de rest had het opgegeven. Jammer, maar het was toch nog gezellig, eventjes, want ik ben naar huis gegaan terwijl de rest van ons nog naar een andere bar ging (en zelfs nog naar een discotheek daarna, hoorde ik de volgende dag). Voor mij was het genoeg. Vanaf 09.00 in de ochtend al aan de gang (en in dezelfde jurk, ik voelde me zó vies!)
Kortom, een geweldige ervaring. Ik heb in 1 dag minstens 20 andere vrouwen leren kennen en niet eens allemaal moeders van de BIS maar van verschillende (Internationale) scholen.
Een gevolg hiervan? De Melbourne Cup volgende week, hét evenement van Australië. Hierover later meer.
Er is mij al gezegd dat ik iedere ochtend mee moet gaan joggen waar ook steeds verschillende vrouwen aan mee doen, en ieder weekend zitten ze in een tentje aan het strand met alle kinderen waar dus de kinderen elkaar ook kunnen leren kennen van verschillende scholen.
Ik zie het wel. Het is een gezellige club, maar 7 op 7? Het is in ieder geval goed te weten dat ze dat doen.
Eerst maar eens Mah Yongg leren.
dinsdag 27 oktober 2009
Van Mah Yongg naar een “Hen’s party”.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Het ziet er onwijs gezellig uit, zo'n feestje. Maar als een vrijgezellenfeest voor de bruid een hen's-party heet, hoe noemen ze dan zoiets voor de bruidegom? Maar zo'n intensief feest-leventje hou je niet lang vol, denk ik.Nieuwe mensen leren kennen is leuk, maar op den duur.....Nou ja, toch veel plezier gewenst, Mam.
Hihii, dan ken je Stef nog niet! ;-) Party-animal nr.1!
Moet ik nog een Mah Yong spellenset voor je kopen en dat dan aan Peter meegeven?
Ze kosten tussen de 25 en 95 euros. Als je het nog niet bezit en je wilt het toch hebben dan krijg je dat van ons. In verband het het gewicht zal ik niet de grootste pakken. Mail mij dus wat ik doen moet.
Een reactie posten