The Melbourne Cup

Is een jaarlijks terugkerend evenement in Australie.
Dit houdt in, een paardenrace van 1,5 minuut.
In Australie ligt dan ook alles stil op dat moment, scholen bedrijven, iedereen kijkt en/of luistert naar de race.

Op Bali zijn het een paar enthousiaste dames geweest die in een zaal in een hotel een Melbourne Cup in het klein wisten te organiseren.
Incl. gelegenheid om te wedden, modeshow, loterijen, muziek, eten en drank, veel drank. Want dat laatste schijnt er vooral bij te horen. Vanaf 10 uur in de ochtend gaan de eerste flesjes bier open en dit gaat door tot complete laveloosheid of erger.
Ook is dit een gelegenheid om je mooi aan te kleden en een hoed te dragen.

Met Jos had ik afgesproken rond 11 uur pas te gaan want we wisten dat het een lange dag zou worden. De race begon om 12.05 uur dus veel later konden we niet gaan.

In het hotel aangekomen waren we helaas wel te laat om nog op een paard te wedden.
Er stonden 8 prachtig mooi opgemaakte ronde tafels voor elk 10 personen. Links van de zaal stond een buffet opgesteld waar later heerlijk eten (veel Australisch, dus veel vlees zoals lam, kip, beef Wellington)te krijgen was.
Aan de rechterkant een dessert buffet met taartjes, allerlei soorten mousse, fruit e.d.
Aan de voorkant van de zaal stonden uiteraard 2 gigantische schermen waar we de race op konden volgen.
En onder luid gegil en geroep begon die exact op tijd. Ongelooflijk, wat een herrie. Vooral ook omdat het publiek uit 90 % vrouwen bestond. Jos was de enige man bij ons aan tafel.
Uiteindelijk heeft paard nr. 21 met als naam "Schocking" gewonnen. Prachtig, mooi om te zien. En aan de geluiden te horen waren er ook onder ons enkele winnaars.

Tegen een uur of 2 geloof ik, vonden Jos en ik het tijd om op te stappen. De dames aan onze tafel hadden al afgesproken om nog even naar het cafe te gaan en wij spraken daar later met ze af. Ik wilde mijn hoedje even thuisbrengen en kijken of Chica nog ok was.
Elise zou na school naar Mat & Mit gaan waar hun moeder een oppas had geregeld.
Chica was ok en Jos en ik hebben de brommer gepakt om naar Double Dutch te gaan.
Daar aangekomen bleek dat er geen elektriciteit was. D.w.z. bloedheet aan de bar en geen muziek maar gelukkig voor de meesten wel bier. Het maakt ze niks uit, zolang er maar bier is.
Tegen etenstijd stelde ik voor om wat te gaan eten en zijn we met 5 dames nog naar The Cat and The Fiddle gegaan omdat daar live muziek was. Jos had het in Double Dutch opgegeven tussen al die vrouwen en is naar huis gegaan.
Volgens mij waren die 5 in The Cat and The Fiddle (incl. mijzelf!) nog de enige niet-laveloze van de dag! We hebben gezellig nog wat gekletst en naar de muziek geluisterd en zijn toen naar huis gegaan. Ik heb op de brommer de taxi van de moeder van Matt & Mit gevolgd naar hun huis om Elise op te halen.
Ik was kapot! Een dag vol indrukken, alcohol, gillende vrouwen, hoedjes en roddels en dit van 11.30 tot een uur of 21.00!
Ja, en toch was het erg gezellig en heb ik erg gelachen.