Hij kwam vanmorgen om 10.55 aan met Garuda uit Perth; door ervaring wijs geworden wisten wij dat je er dan minimaal nog een half uur over doet om door de Immigratie te geraken - en dan heb je nog geluk.
Dus toen wij (om niet wéér een uur bij de uitgang te hoeven staan tandakken) om kwart voor 11 vertrokken en om 11.10 aankwamen, 15 hele minuten na de landing, stond Robrecht daar al op ons te wachten. Al een kwartier.
Echt, ze dòen het er gewoon om.
Maar goed: in 50 minuten waren we uit en thuis en kon Robrecht het huis zien in voltooide toestand. Want het was nog maar half klaar toen hij deze zomer naar Perth vertrok.
Hier is-ie met nog iemand die hem erg gemist heeft voordat hij om 11.40 aan zijn eerste feestelijke biertje van de dag begon (want hij heeft iets te vieren, is er erg zeker van dat hij ook zijn tweede semester heeft gehaald. De officiële uitslag hoort-ie begin december, dan vieren wij mee) en daarna de douche opzocht. Je ziet 'm hier een beetje ongewassen en broodnuchter, kortom. Ik denk dat we hem ook in andere condities zullen zien – hoop en vrees strijden om de voorrang.
Ja, we zijn blij dat hij weer thuis is. Net zoals zijn gitaren dat zijn.
vrijdag 20 november 2009
Robrecht is weer thuis!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Welkom thuis,Robrecht. En proficiat met het slagen voor je tweede semester. Goed gedaan,hoor. Geniet nu maar van je welverdiende vakantie. Wij zouden het graag met je meevieren, maar doen dat hier ook een beetje. Wij hopen dat het met Elise ook goed gaat en dat ze ondanks haar huiswerk goed in haar vel zit.Dat is het belangrijkste. Doe de groeten aan iedereen. Liefs van oma em opa K.
Een reactie posten