Ja. We lijken wel konijnen.
Nadat Sari hier de gelederen is komen versterken werd het wel weer eens tijd voor een nieuw gezinslid.
Sari, die overigens steeds beter met Chica op kan schieten, ze spelen heel gezellig met elkaar. Sari, die steeds slechter met mij op kan schieten omdat ze gaten graaft alsof ze een konijn is. Waar Chica nog enigszins subtiel haar ideeën over de tuinarchitectuur uitdraagt, gaat deze kleine er vol enthousiasme in - jeugdig elan, zeg maar. Ik ga morgen Valium door haar eten doen.
Maar goed, over konijnen gesproken: we hebben nu ook een echte. Een kleintje, die Steffie en ik een paar dagen geleden op de vogeltjesmarkt aan de Jalan Veteran in Denpasar als Kerstcadeautje voor Elise hebben aangeschaft. Het beestje is pikzwart, met één wit pootje en een wit neusje en hij/zij (want dat weten we nog niet) heet Keesie. Met één “s”.
Keesie is al behoorlijk tam, eet de hele dag door en heeft een eenvoudig wereldbeeld: je hebt aan de ene kant worteltjes en sla, en aan de andere kant alles dat geen worteltjes en sla is. De eerste groep is interessant, de tweede een stuk minder.
De honden laten Keesie met rust, als het een beetje wil en Keesie wat groter is zou hij/zij bij Chica en Sari moeten kunnen, los in de tuin – maar Sari is nu de wereld nog aan het ontdekken door overal haar tandjes in te zetten dus daar wachten we voorlopig nog even mee. In ieder geval: Keesie is niet bang en de dames zijn niet agressief.
Kerst hebben we overigens thuis gevierd, met kalkoen en andere lekkere dingen – afsluitend met de fles port uit 1966 die Steffie voor haar 29e verjaardag in 2006 van Eric en Maria heeft gekregen. Die fles hadden we meegenomen hierheen voor een speciale gelegenheid en ons eerste kerstfeest in ons nieuwe huis op Bali leek ons wel zo’n moment. Die fles is nu leeg, helaas – want wat was die port lekker. Met franse kaasjes erbij, uiteraard.
Gisteren en vandaag: rustig, we doen niet zoveel behalve wat spelletjes, een beetje sporten en ik ben anderhalve dag bezig geweest om een vreemde fout die optrad bij de uitbreiding van ons interne netwerk op te lossen – en dat is gelukt. Overal hebben we nu goed bereik!
4 opmerkingen:
Wat een dotje van een k'nijntje. Elise is er vast helemaaal niet blij mee.Ik hoop,nee ik eis, dat hij/zij de volgende Kerst overleeft.Wat een supergezellige Kersttafel. En ik zie in de keuken mijn oude kookboek staan.En nog meer dingetjes,die ik herken. De brok schiet weer in mijn keel.Maar het doet me goed te zien dat jullie het naar de zin hebben.Hou dat zo in lengte van jaren.En wat is jullie tuin al mooi geworden.Wat zijn die langwerpige vruchten aan de boom?Manga's?Kussen en bye-bye.P.
@Puck die vruchten zijn inderdaad mangga's - helaas de zure soort, maar aan de andere kant: wel weer lekker voor rujak. Er hangen er hon-der-den aan die boom, veel meer dan de vorige keer. En zo gek, Elise reageert ook al zo raar als we het hebben over Keesie de volgende Kerst: gebraden in een pan of in de oven? Kortom: Keesie wordt een heel bejaard konijn. Hopen we.
Hallo Peter en Stefanie,en kinderen.
Zoals ik lees hebben jullie gezellige feestdagen gehad.
En er moet nog een goede komen,oudjaarsavond.
Zou daar ook wel goed gevierd worden denk ik zo.
Ik heb een vraag,Dolf had het er over dat het zo goed duiken is bij jullie.
Nu vragen mijn zoon en z,n vrouw of jullie misschien informatie hebben bij jullie,en wat een goed en niet te duur hotel is.bvd.Griet en Frans Lebens.Ze willien 2 weken komen.
@Griet en Frans Lebens Informatie over goed en niet te duur hebben we wel - maar als jullie zoon en zijn vrouw willen duiken, is wel belangrijk waar ze willen verblijven, wat voor wensen ze hebben vwb het hotel en zo. Misschien handig om even te mailen? Mijn adres is peter@herfkens.com
Groetjes en fijne jaarwisseling!
Een reactie posten