Donderdag-drukte en nog meer

Zoals gisteren al gemeld in een reactie omdat ik het blog niet kon updaten:

Chica heeft andere antibiotica gekregen en het ziet ernaar uit dat die werkt. Haar koorts is weg, ze heeft nu 38.9 en dat schijnt normaal te zijn.

Als haar rode bloedlichaampjes nou gewoon doorgaan met in aantal toenemen, zouden we nu dan misschien toch licht gaan zien aan het einde van de tunnel. Haar PCV van 17 gisteren moet natuurlijk nog flink omhoog voor het een gezonde waarde van minimaal 39 en liever nog 50 bereikt, maar als de infectie zich terug aan het trekken is en daarmee haar lymfocyten en monocyten-waardes dalen, kan ze haar energie daar in steken.

Daar heeft ze op dit moment niet zo veel van. Vanmorgen heb ik haar gekookt lamsvlees in bouillon gebracht, omdat ze geen rauw vlees meer mag eten (infectiegevaar) en daar wilde ze alleen van drinken. Eten niet; wel schijnt ze vannacht wat brood gegeten te hebben, dat Carl haar gevoerd heeft. En dat ze eet is nu heel belangrijk, ze weegt nog maar 35 kilo. Dat was ooit 55....

Carl? Ja, Carl. De man van Irene, van hun ligt er een labrador in de kliniek die sinds gisteren weer opknapt maar waarvan we vreesden dat ze het ook niet zou halen. Carl slaapt al nachten naast zijn hond, gaat één keer per dag even naar huis om te douchen en is dan weer terug. Ik dacht dat ik veel bij Chica zat, maar vergeleken bij hem voel ik me gewoon schuldig dat ik thuis ga slapen.

In ieder geval: Carl houdt Chica ook in de gaten en houdt me per SMS op de hoogte; hij voert haar dus ook 's nachts.

En verder is Hans hier gisteravond aangekomen. Met een hoop spullen voor Chica en de kliniek, maar ook met mijn Macbook die dankzij Cathleen is gerepareerd en die ik dus weer kan gaan gebruiken. Zodat Steffie haar computer weer gewoon voor zichzelf heeft, in plaats van mij er steeds weg te moeten trappen.

Hans valt met zijn neus in de boter. Morgen heeft Elise een feestje voor haar 13e verjaardag, zodat er een stuk of 20 pubers ons zwembad en de rest onveilig komen maken. Ook nogal wat ouders, naar ik begrijp. Ze gaan kennis maken met Hollandse Snacks: bitterballen, kroketten en frikandellen die we bij Theo Kroket hebben besteld. En met de onvolprezen lumpia's van Nyoman natuurlijk.

Ik houd mijn hart vast.

UPDATE

Vanmiddag weer bij Chica geweest - op weg ernaartoe een lift gegeven aan een man met één been en twee krukken die naar de vriendinnen voor beperkte tijd tegen een redelijke vergoeding wilde, maar die afstand niet te voet (enkelvoud) kon afleggen. Erg gelachen met 'm maar dat komt een andere keer wel.

Ook niet vermeldenswaard is dat ik de twee, drie - nou vooruit: vier - druppels regen die vielen als "incidenten" beschouwde (van Job Cohen geleerd); ze waren de voorbode van zo'n acute en enorme plens water dat het stoppen om een regencape aan te trekken volkomen zinloos was.

Kortom: doorweekt kwam ik aan. Om een Chica aan te treffen die er duidelijk beter uitzag dan vanmorgen. Ze krijgt weer praatjes, een beetje dan. Wel loopt ze mank, haar linkerachterpoot doet niet meer mee maar hopelijk is dat tijdelijk. Ze is in ieder geval weer lopend naar buiten geweest om te plassen (en vanavond weer). Het eten wat ze vanmorgen niet wilde, is er 's middags allemaal in gegaan.

En: als het zo door gaat mag ze over een paar dagen naar huis. Niet dat ze dan genezen is, maar wel omdat het thuis minder vol zit met bacterieën in de lucht. Denkt de dokter. Als ze van het infuus af mag, kan ze de medicijnen ook van ons krijgen en de dokter is hier tenslotte binnen 10 minuten als het nodig is.



We duimen maar weer.