Nomaden doen het zo.

Eenmaal vertrokken is de reis prima verlopen.
Een klein uurtje in de rij moeten staan bij de incheckbalie van KLM in Singapore maar dat betekende dan ook dat we daarna nog "maar" een uurtje of 2,5-3 hoefde te wachten om verder te reizen naar Amsterdam.
Omdat we via internet onze plaatsen niet konden reserveren, achteraf te wijten aan het feit dat in Denpasar de KLM onder de naam Garuda opereerde, was het even afwachten welke zitplaatsen we zouden krijgen.
Middelste rij van 3 stoelen, gangpad en een middenstoel dus. Geen probleem, vaker gedaan, vestand op nul, zitten, kijken naar films en dan ogen dicht.
Dat laatste zou moeten lukken want we waren allebei moe.

Na mijn buurman voor deze reis goeiedag te hebben gezegd wurmde we ons in de stoelen en aanvaarden we wat er zou gaan komen; 13 uren zitten.

Niet wetende dat wat er zou komen zou zijn, die 120 kilo wegende, 2m grote buurman voor deze reis van opstijgen tot en met landing al snurkend steeds met zijn hoofd op mijn schouder kwam liggen.
Nu heb je niet zo veel bewegingsvrijheid in zo'n vliegtuig dus Elise had hier ook last van omdat ik steeds dichter tegen haar aan kwam zitten. Gelukkig heeft Elise wel kunnen slapen met haar hoofd op mijn andere schouder, daar heb ik nooit problemen mee, maar een volwassen (grooooote)vreemde kerel die in mijn oor snurkend op mijn andere schouder ligt is wel wat vervelend, toch?
Het waren lange uren, echt.
Ongeveer 20 min. eerder aangekomen dan gepland in Amsterdam (YES!!) was het een kwestie van roltrap naar beneden nemen naar de treinen.

Denise kwam ons halen van het station in Eindhoven. Ik heb haar in de trein moeten smssen om te zeggen dat we eerder aan zouden komen dus het arme kind moest zich nog haasten ook nog. En koud dat we het hadden!
Na kort overleg hadden we besloten om dan ook maar Michiel uit z'n bed te halen en bij hem langs te gaan om de sleutel van ons tijdelijke verblijf in Eersel op te halen waar ik gedacht had in ieder geval de eerste dagen te verblijven.
Zo zit je op Bali en zo zit je het eerste moment van aankomst in Nederland meteen met je broer en zus aan de keukentafel. Super!
En koud dat we het hadden! Het werd ook steeds gezelliger, zo gezellig dat ik eigenlijk niet meer weg wilde.
Elise zit zich al dagen te verkneukelen op het weerzien met vooral haar nichtje dus die is toen met Denise meegegaan naar Turnhout.
Maar dit alles natuurlijk niet zonder even naar Turnhout te zijn geweest om wat warme kleding te kopen voor ons want had ik al verteld dat we het koud hadden? En meteen ook maar even Nella opgezocht in ons huis, ook om mijn warme laarzen op te halen en de niet-meer-zo-nieuwbakken-zoon-van-de-buren bekeken.

Elise onder de pannen.....voor mij tijd om naar de kroeg te gaan waar ik Michiel en Ellen zou ontmoeten, De Gouden Bal en De Peapod in Eindhoven. oude bekende gezien, erg gezellig maar heel langzaam ging om een uur of 1 toch wel het kaarsje uit bij mij.
Ruim 35 uur wakker.....ik heb er de kracht niet meer voor.

Voor de volgende dag een gezellige avond met Michiels eigen gemaakte Vlaamse Stovers met de bijbehorende Vlaamse frieten afgesproken, Denise, Mark en de kinderen kwamen ook maar ook nu eerst naar de kroeg.
Gezellig, gezellig, dat is altijd het probleem....dan wordt het weer laat.

De volgende dag toch weer vroeg wakker, net als de dag ervoor, langzaam opgestaan en mijn spullen bijelkaar gepakt want ik zou richting Belgie gaan naar Denise waar Elise was. Maar eerst naar Eersel. Daar wilde ik de komende nacht doorbrengen met Elise, ook om eventjes tot rust te komen en de andere kinderen moesten de volgende dag ook gewoon weer naar school.
Dus eerst maar even het belangrijkste n.l. de verwarming aan doen in Eersel.
Na ook even de bedden opgemaakt te hebben en een klein wasje gedaan te hebben richting Turnhout getuft waar we weer lekker gegeten hebben.
Vervolgens op tijd terug naar Eersel om Elise voor de verandering op tijd in bed te stoppen.

Maandag; boodschappen, regeldingen regelen, ouders ophalen van vliegveld Eindhoven.
Van Eersel naar Eindhoven Airport, niet echt ver toch?
Goed, na achtereenvolgens Tilburg, Ekkersrijt, Son, centrum Eindhoven van dichtbij gezien te hebben kwam ik net op tijd aan op het vliegveld om te zien dat het vliegtuig uit Alicante een half uur vertraging had, gelukkig.
Nieuwerwetse snelwegen.....als je uit Bali komt is dat best verwarrend.

Vandaag, dinsdag, rustig opgestaan en met papa eerst wat boodschapjes gedaan om vervolgens onze auto op te halen die al die tijd goed verzorgd is geweest door een vriend.
In de tussentijd is Elise wat ziekjes geweest, vandaag gaat het al heel wat beter zodat we morgen weer aan kunnen gaan vangen met het bezoeken van vrienden.
A.s. vrijdag (slapen bij mijn zus, oeps, weet ze nog niet), zaterdag, zondag (slapen bij vriendin), maandag en dinsdag zitten al weer vol met afspraken.
Leuk, leuk, leuk.

Ik heb foto's maar moet nog even kijken of ik dat wel kan zonder Peter, dus....