Al dagen. Meestal begint het ’s middags zo rond een uur of half vier en gaat dan lekker door tot ergens ’s nachts, maar daarnet hebben we een bui van epische proporties mogen beleven vanaf acht uur ’s morgens – het is nu vijf uur later en het gaat nog steeds door.
Groot voordeel: ik heb daarstraks onze bouwvakkers kunnen uitleggen dat de reparatie van het dak de afgelopen week weliswaar effect heeft gehad, maar niet het juiste: op de plekken waar het lekte lekt het inderdaad niet meer, maar nu wel op plaatsen die voorheen droog bleven.
Misschien zou het toch een aardig idee zijn om die aanwezige maar per ongeluk dichtgesmeerde regenpijpen te openen, zoals ik nu al een maand of vier vraag.
Maar ongetwijfeld gaan ze eerst iets anders proberen. Iets met raffia of zo.
Geen nood: het is nog steeds gezellig. Gisteren zou men beginnen aan het zwembad, we wilden toen we aan ons huis begonnen een overflow zwembad maar na realisatie bleek dat toch iets anders te zijn geworden. Met een niet heel grote ingreep (zelf bedacht, ja ja) kan het allemaal alsnog voor elkaar komen en op maandagmorgen zou de bouwploeg aantreden om onze wens in vervulling te laten gaan.
Ooit komt die maandagmorgen er. Denk ik. Het is nu pas dinsdag dus is er nog niemand.
En het is koud. Het is maar 25 graden en ik zit te sterven van de kou, met een vest aan. Herfst in Nederland. Maar dan erger.
1 opmerking:
Ik begreep dat het zwembad groot was Peter, maar dit ovetreft de stoutste verwachtingen...
Joost
Een reactie posten