Verbouwen!

Zoals al vermeld: het zwembad wordt aangepast aan onze oorspronkelijke wens, een overflow-bad. Het idee is als volgt: eerst wordt er een goot langs de rand van het bad gemaakt, in de vijver dus eigenlijk.

Vervolgens wordt de zwembadrand die niet aan de vijver grenst en waar dus ook geen goot komt te lopen, een paar centimeter verhoogd – want straks mag het water niet de tuin in stromen over die rand van witte stenen.
Als dat allemaal klaar is, wordt de goot verbonden met de balanstank en worden de foeilelijke gaten waar het water nu door wegstroomt, dichtgemaakt.

Daardoor stijgt de waterspiegel in het zwembad en het bad stroomt over (het zgn. “overflow”-effect) in de nieuwe goot. Waardoor de optische overgang tussen zwembad en vijver veel mooier wordt, tenminste: dat hopen we.

Maar een veel belangrijker verbouwing heeft gisteren plaatsgevonden! We zijn met Elise naar de orthodontist geweest (we: dat wil zeggen dat Steffie bij Elise is gebleven want ik ben heldhaftig gevlucht omdat er een tand getrokken ging worden), waar ze een beugel heeft gekregen.

Dus nu, 82 jaar nadat het boek van Anna Hers uitkwam dat mijn moeder nog heeft gehad, hebben wij ons eigen Beugeljong. (Overigens: die rode vlekken in Elises gezicht zijn niet het resultaat van volkomen verdiende corrigerende tikken, maar van een virale infectie waar ze medicijnen voor krijgt en die volgens planning volgende week verdwenen is.)

Elise is er erg blij mee (met die beugel, niet met de vlekken), want ze is nu eindelijk lid van de vereniging “Brace Faces” op haar school, waarop op twee na al haar klasgenootjes lid van zijn (en eentje volgt binnenkort). Je raadt het al: om een volwaardige Brace Face te zijn is een beugel een vereiste. Dat haar tanden en gezicht recht gaan staan is eigenlijk bijzaak, lijkt het wel.

O, en een nagekomen berichtje: Gatot heeft een hondje aangeschaft – Chico, hier is-ie met Stef op de foto. Een assertief baasje die Django en Sari best partij kon geven.

Kon, ja. Want hij zat buiten achter een hekje en is door een passerend Balinees jongetje meegenomen. Verwacht dus geen nieuwe foto’s meer van ‘m, maar deze met Stef vond ik wel erg leuk. Chico: veni, vidi, foetsi.