Alweer maandag...

...en FC Twente is landskampioen voetbal geworden in Nederland, naar wij begrijpen. Felicitaties aan de Tukkers zijn wel op zijn plaats, bij deze dus.

Hoe is het hier gegaan? Nou, er wordt nog stevig geklust. En vrijdag zijn we naar het feest van Carin en Dolf geweest: Dolf is 70 geworden, ze waren onlangs 20 jaar getrouwd en kort daarvoor vierde Carin haar 25e verjaardag (OK, ex BTW misschien). Kortom: reden genoeg voor een feestje. Balen dat ons kleine fototoestel kapoerem is, foto’s ontbreken dus maar het was wel erg gezellig.

Koninginnedag? Ja, we hebben uiteraard de vlag en wimpel gehesen onder het zingen van het Wilhelmus (NOT!), maar verder is één en ander hier ongemerkt voorbij gegaan. Dat komt vandaag wel.
Zaterdag, de Dag van de Arbeid, hebben we uiteraard in gepaste ledigheid doorgebracht – ook van koken is niets gekomen, we hebben op het strand gegeten.

Zondag: van alles wat, ’s middags met de Aussies op het strand gezeten en bijgepraat, ’s avonds ein-de-lijk weer nasi goreng gegeten van de kaki lima op de hoek. De beste nasi goreng van Sanur (vertel het niet verder) maar we hebben het een paar weken moeten missen omdat de kok terug naar Singaraja moest. Ze (man en vrouw) hebben Stef moeten beloven voortaan niet langer dan een week weg te blijven en vooraf toestemming aan haar te vragen.

En dan is het nu maandag...druk geweest met van alles, he is nu vier uur en over een paar uur gaan we naar het Nederlands consulaat in Kuta. Een borrel drinken op de gezondheid van H.M. de K. En bitterballen, die schijnen er ook te zijn. Ik ben benieuwd....

Elise’s beugel werkt blijkbaar, ze is even terug geweest om een draadje dat uitstak te laten afknippen en ze konden al een verschuiving van haar tanden zien – binnen een paar dagen! Is er toch iets dat snel gaat bij Elise ☺ .