Gaaf!

Het is nu, even kijken..., 9 maanden geleden sinds ik mijn beveiligingstraining heb afgerond. In de tussentijd is er veel gebeurd; behalve op het werk-gebied. Alles kan worden samengevat met wachten, papierwerk en nog meer wachten. Niet echt spectaculair.

Maar zoals altijd, wachten wordt op den duur beloond. Zo ook voor mij, want afgelopen zaterdag mocht ik (eindelijk) voor het eerst aan het werk als Crowd Controller!

Waar? Op UWA campus, de roeiclub had een cocktail feest. Even ter duidelijkheid: een cocktail feest in Perth is gewoon een feest/fuif/party net als alle anderen, met als enig verschil dat er ook cocktails te verkrijgen zijn, en de mensen lopen rond in net pak of - voor de dames - cocktail jurken.

Een paar dagen van te voren mijn uniform aangeschaft (met hele coole, dreigende ijzeren-neuzen-schoenen), en zaterdag namiddag naar het huis van mijn baas gegaan (laten we hem voor het gemak Trent noemen) voor de eerste - voor mij, ALLEReerste - briefing.

Maar natuurlijk, Trent australisch zijnde, had hij, het werk vooraf, een klein feestje georganiseerd voor zijn vrienden die naar het feest gingen om te feesten.
Een klein deel van een dialoog tussen Trent en mij:

T - Hey Rob, d'you want a beer?

R - Ehm... no thanks? I have to work in half an hour...?

T - I'm not tricking you, man. I'll have one myself. Are you sure you don't want one? Really, it's not a trick.

R - Seriously, no thanks. You're my boss, and I want to make a good first impression.

T - (lacht) Fair enough.

Afijn, na een half uur en een korte eerste briefing op weg naar campus en daar heb ik de rest van de crew ontmoet.

Even ter illustratie: Toen ik tussen de rest van de crew stond (zo'n 6 of 7 mensen) voelde ik me zo klein -> . Allemaal zulke (hoe'ne? ZUKKE!) brede mensen, en dan kom ik als schrale nieuweling. Wel heel aardig en behulpzaam allemaal.
Van hen heb ik ook de eerste ongeschreven regel van de Crowd Controllers mee gekregen:
"A controller doesn't have a girlfriend".
Oftewel, je mag flirten met alles wat geen man is. (Voor de insiders, ik waande me weer helemaal terug op Holtus). Op zich een begripbaar standpunt; ik weet niet of je bekend bent met dames die roeien als hobby hebben, maar zoals Herman Finkers al zei: "Ik kan me niet voorstellen daar geen sex mee te hebben."
Één van de CC'ers, Adam, heeft mij na afloop zijn (mag wel zeggen, fraai gespierde) torso laten zien: Volledig volgeschreven met telefoonnummers van dames die hij die nacht had ontmoet.

Kleine anecdote: Er was een dame gevallen bij de ingang van de damestoiletten omdat haar hakken te groot waren (ja vast), en ik ging er naartoe om te kijken wat er aan de hand was. Ik vroeg "Are you alright there?" en toen hoorde ik plotseling in mijn oortje/radio/omroepding "go for it, Robert! She's yours!" Ik keek om mijn schouder en daar zag ik Adam en Justin juichend hun duimen omhoog steken. Dat was wel grappig. Oh, ik ging er níet voor trouwens, want ik ben de enige CC die wél een vriendin heeft, blijkbaar. Al had ik er eerlijk gezegd soms wel moeite mee. Ik weet het niet hoor, maar vrouwen hebben iets voor mannen met autoriteit. Begrijp me niet verkeerd, ik wil absoluut niet opschepperig overkomen, maar dit is toch een element waar ik niet omheen kan.

Over het algemeen was mijn eerste shift als CC een rustige. Er was niet veel gebeurd op het cocktail feest. Al in al: 6 dronkaards eruit getrapt, 2 vechtende kerels, 2 bijna-vechtende kerels uit elkaar gehouden, een vent buiten gehouden die door het hek probeerde te dringen en op het einde had iemand het brand-alarm aangezet. Dit klinkt allemaal heel spectaculair, maar over een tijdsspan van 5 uur valt het reuze mee.

Daarna terug naar Trent's huis voor een de-briefing, (hij zei de woorden "Great first shift, Robert!". Ik was best wel trots) een paar biertjes en toen naar huis.

Oh, het was zoooo gaaf! Ik voelde me kei-stoer! Ik weet niet hoe ik dit stuk moet afronden, dus doen we het maar zo: Ik kan niet wachten tot de volgende keer!