Aan alles komt een eind.

Dus ook aan de vakantie van Robrecht. Vanaf vanmorgen kwart voor elf schudt hij tijdelijk zijn Arjuna-identiteit af, want dan vertrekt zijn vliegtuig naar Ozziestan en heet hij weer Robbo.

Naar wij begrijpen gaat hij dat vanavond vieren door een pizzaburger te maken.

(Voor de culinaire barbaren die niet weten wat dat is: men neme twee pizza’s en legge die in de oven. Terwijl de pizza’s gaar worden, bak je een kilo gehakt in een pan – dat gehakt, en dat is heel belangrijk, gelijkelijk over de bodem van de pan verdelen maar houdt het wel in één complete schijf. Vervolgens één pizza op een bord, gehaktschijf daar bovenop, daarop de andere pizza omgekeerd en klaar. Heerlijk. Serveren met een paar flesjes bier en ketchup. Eten met je handen.)

Gisteravond hebben wij met gepaste droefenis bij zijn aanstaande vertrek stilgestaan, door in The Village een net iets mindere maaltijd dan het bovenstaande tot ons te nemen. Italiaans, geweldig – maar dat is het daar altijd.

Desalniettemin: het zal weer een stukje stiller worden, we waren helemaal gewend aan de gitaren, de drums en sowieso aan de gezelligheid. Het samen biljarten, de snelheid waarmee de koelkast leegraakt, het gegil van Elise... voorlopig is dat weer van de baan. Zeker tot half juni.

Maar goed: hij heeft nog een paar weken om een nieuw huis te vinden, dus die tijd in Perth heeft-ie ook wel nodig.