De afgelopen dagen hebben we niet zo veel gedaan. Het is grijs, grauw en regelmatig regent het hard tot heel hard. Tussendoor miezerig en af en toe droog.
Maarrrrr.....het sneeuwt tenminste niet en het is nog steeds rond de 30 graden. Dat dan weer wel!
En in de bezetting van ons huis is het één en ander veranderd. Hans is naar huis gegaan en Michal is aangekomen. Michal in een in Australië woonachtige Poolse jongen die Duits studeert. Ja, waarom ook niet. Hij studeert aan de UWA en daar kennen Robrecht en hij elkaar van.
Hier zie je beide heren bezig met hun practicum filosofie. Meer specifiek: ze toetsen de uitspraak “panta rhei” (alles stroomt) van de Griekse filosoof Heraclitos.
Nog een verandering aan de bewonerskant, een trieste: dit is de laatste foto die we van Keesie hebben gemaakt. Keesie is niet meer, hij/zij is overleden in de nacht van 3 op 4 januari. We denken door de warmte, konijnen zijn niet zo goed bestand tegen temperaturen boven de 24 graden en dat was (en:is) het hier natuurlijk wel. Elise was in tranen, iedereen natuurlijk wel triest want het was een lief beestje en helemaal niet bang voor Chica, zoals je hier ziet. Keesie ligt in de achtertuin begraven.
Met Sari gaat het intussen prima. Ze heeft haar tweede vaccinatie gehad en moet nog een spuitje tegen hondsdolheid krijgen volgende maand. Ze groeit goed, is erg slim en zoals dat gaat bij puppies ook erg stout. Maar ook een schatje dat duidelijk veel aandacht tekort is gekomen en dat nu in zo kort mogelijke tijd wil compenseren. Chica wordt er af en toe helemaal gek van, maar ze spelen ook veel samen.
En verder...we luieren, omdat er toch niet veel te doen is met dit weer. Lezen. Laat opstaan. Spelletjes doen. Beetje sporten. Volgende week gaat er wel het nodige gebeuren maar dat lees je dan wel. Fijn weekend!
zaterdag 9 januari 2010
Regen, regen, regen.....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Wat vreselijk sneu voor Elise dat Keesie het niet gered heeft.Ik kan me dat helemaal voorstellen.Maar ja, zo is het leven.Als troost: een kusje voor Elise.Wat het weer betreft is het hier wel even anders.Al vanaf half december sneeuw en vorst.sNachts soms strenge vorst.De gladheid(soms)vind ik het ergst.Maar als we ingesneeuwd raken is dat niet erg, want ik heb voor weken eten in huis.Dolf laat zich niet tegenhouden en gaat toch iedere middag naar Eersel.Per auto,fietsend of te voet.Als hij savonds thuis komt zegt hij blazend en zuchtend:"Pfft,ik ben een paar keer uitgegleden".Maar de volgende dag gaat hij toch weer.Dat bezorgd mij een hoge bloeddruk.Maar verder is alles goed met ons.Liefs en groeten .P.
Jammer van Keessie. Misschien eens een australisch konijn proberen?
Die kunnen vast wel tegen de warmte. Hier zou het beest de kou niet overleeft hebben. Min 5 maar door het windchill effect gevoelsmatig min 15. Laat Sari Elise maar troosten,dat wil ze vast wel!Groetjes, Opa Hans
Ha Robrecht,
tweede foto: Bierfles blijft wel vol op deze manier.
Gr. Joost
Een reactie posten