Grrrommm...

Gisteren. We Het idee: we gaan eens naar Kuta, de ergste drukte qua kerstgangers zit er wel op. Dan kunnen we die fan-tas-ti-sche spaghetti aglio è oglio bij Bali Colada in de Discovery Mall nog eens eten, met die fabeltastische mixed fruit juice die ze daar hebben.

Wij op weg. Tot aan de grote rotonde buiten Kuta ging het goed.

Toen was de weg naar Kuta afgesloten. Met z’n allen de Jalan Sunset op.

File. Een taxi achterna, de eerste weg linksaf.

File. Toch op de Jalan Kuta Raya uitgekomen. Daar stond file.

Eraf naar Jalan Pantai.

O nee, toch niet eraf naar Jalan Pantai. Afgesloten.

Doorgereden. File.

Lampje gaat branden: accu laadt niet meer bij. Dus noodgedwongen AC uitgezet.

Gelukkig maar 32 graden met een luchtvochtigheid van 90%.

Verkeerd gereden. Keren. Nog meer file.

Uiteindelijk bij Discovery aangekomen. Na ruim anderhalf uur.

Naar Bali Colada.

O nee, toch niet naar Bali Colada. Dicht. Verdwenen. Verbouwing.

Naar de buren. Spaghetti nog slechter dan de bediening.

Naar huis. Steffie, Hans en Elise in taxi gestopt want ik weet niet of de auto Sanur wel haalt.

Met Robrecht Kuta uitrijden. File.

Jalan Sunset. File.

Bypass. File.

Toch de garage gehaald: twee doornatte, stinkende Belanda’s rollen uit de Toyota.

Probleem snel duidelijk: zekering vervangen. Kosten onderzoek en vervanging: 50 cent.

Twee snel opdrogende stinkende Belanda’s rijden in een auto met AC zingend naar huis.

Al met al: 4 uur onderweg voor 5 DVD-tjes en vijf bordjes lousy spaghetti.

Kuta sucks. Sanur rulez.