Opgepastt! Er is een gat aan het graven.

Wat daar staat in de titel? Gewoon één van de prachtige teksten die je hier regelmatig in het Engels aantreft. Bij wegwerkzaamheden staan schitterende borden, waarop naast de Indonesische waarschuwing een expert in de Engelse taal zijn kunde demonstreert: “Be carefull! There is digging a hole!”

De afgelopen tijd heb ik van de mooiste een foto gemaakt. Het grappige is, dat iedereen hier enthousiast met Engels bezig is maar niemand, maar dan ook echt niemand, het in zijn of haar hoofd haalt om ergens na te vragen of het wel klopt wat hij / zij opschrijft. Gezichtverlies, dat kan natuurlijk niet.

Dat gaat zó ver, dat (illegale) copieën van Engelstalige films hier van Engelse ondertitels worden voorzien, naast de Indonesische. Voor slechthorenden, zeg maar.

Hoe moeilijk kan het zijn? Luister naar de Engelse tekst en zet die in de subtitle, zou je zeggen. Maar dit is Indonesië. Hoe gaat dat dan?

Oorspronkelijke tekst: “You know?” zegt de filmacteur.

Indonesische vertaling: “Tahu?”

En nu gaat het genie aan het werk die “You know?” moet ondertitelen. Hij zoekt “Tahu” op in het Indonesisch / Engels woordenboek en....ja hoor! De enige juiste ondertiteling van “You Know?” verschijnt in beeld.

“Soybeancake?”

Echt, ik neem je niet in de maling. We hebben het al tientallen keren gezien, Engelstalige acteurs hebben een pathologische voorliefde voor tahu / tofu. Volgens de ondertitels.


Maar niet alleen daar, ook verder in het dagelijks leven leren wij continu bij. Wij weten inmiddels dat “Chicken Golden Blue” de enige juiste schrijfwijze is voor kip Cordon Bleu. Dat “Live Umpluge” betekent dat er ergens een bandje zonder elektriciteit optreedt. En dat ons favoriete restaurant KKN terecht voor alle personeelsleden shirtjes heeft laten maken waarop we kunnen lezen dat de specialiteit Seaffood is. (Op de voorkant van de shirts staat een hartje met “I love you full”. Prachtig...)

Dat Hardy’s heel duidelijk wil maken dat het ze spijt dat onze boodschappen zich niet zo comfortabel bij ons voelen – het is ze vergeven. Tenslotte zijn zij de enigen die gemalen muizen door hun rundvlees doen, een delicatesse die als “Miced Beef’ in de vitrine ligt.






De Makro adverteert met een producten-lijn die elders ter wereld niet verkrijgbaar is. Kunststof huishoudelijk keukenondergoed, met levenslange garantie. Het heet Underware.




Maar iets wat ik ab-so-luut nog eens moet ontdekken is Angel’s massagesalon. Waar ze naast exotische zaken als facials en blows de keuze aanbieden tussen temporary straightions en permanent straightions.









Dat laatste moet ik tijdens een etentje maar eens met Stef bespreken. Maar waar te eten? Naar Kudai, waar ze overheerlijk Trully Indonesian Food serveren? Of toch maar naar Ubud, voor de onovertroffen Seafood Flatter?


Never a dull moment hier. Oh, pardon: a dulling short time.