....zaten er gisteren een paar ratten in de val.
De reden: al enige dagen zagen wij vanaf ons terras verdachte activiteit op het terras van Hans, als de laatste bij ons zat – en daarmee zaten de honden hier dus ook. Het leek er uit de verte verdacht veel op dat een paar grote hagedissen of ratten bezig waren om steeds een beetje voer uit de bak van Sari te pikken en mee te nemen naar een plek achter de tempel.
Op een dag zat Hans te lezen op zijn eigen stek en keek op toen hij iets hoorde en ja: geen twijfel mogelijk, een rat zat hem aan te kijken.
Nu zijn wij al niet zo heel dol op die beesten, maar ratten hebben hier een extra risico: ze trekken cobra’s aan. En daar zitten wij nou helemaal weer niet op te wachten.
Ik ben dus op zoek gegaan naar een winkel die rattenvallen verkocht en na mijn urenlange omzwervingen in Denpasar ben ik onverrichter zake teruggekeerd. Bij ons om de hoek nog even voor de vorm gevraagd of de winkel in visserijbenodigdheden misschien ook rattenvallen verkocht en ik kreeg er daar zo twee uit de stapel mee....zucht.
Wel lekker geluncht in Denpasar, gelukkig.
De vallen gezet met verse ham als aas. Niets gevangen. De volgende dag brood met pindakaas en pats! Twee stuks. Mannetje en vrouwtje, dus wij denken een enorme bevolkingsexplosie in Ratagonië te hebben voorkomen. Want de ratten zijn nu dood. Ik ben er een dag beroerd van geweest want het doodmaken van beestjes, enkel omdat ze doen wat de natuur hun ingeeft en wij daar dan een beetje last van hebben, dat voelt heel slecht. Toch heb ik het gedaan.
Andere dingen voelen wel goed: zoals de voortgang bij het zwembad, bijvoorbeeld. De overflow-goot is af en waar ik verwachtte dat er een extra laag zandsteen op de zwembadrand zou komen op het stuk waar het niet mag overstromen, wordt het veel mooier:
de oorspronkelijke zandsteen is voorzichtig verwijderd, een laag bakstenen verhoogt de rand die is voorzien van nieuwe tegels aan de zwembad-zijde. En daarop worden nu de oorspronkelijke zandsteen-tegels teruggeplaatst.
Ook zijn de jongens nu bezig de oude gaten in het zwembad waardoor het water wegstroomde te dichten, zodat als alles klaar is het waterniveau een centimeter of tien stijgt en daadwerkelijk over de rand stroomt.
Afsluitend komt er nog een pijp tussen de twee vijver-uiteinden, zodat we het water daarvan kunnen filteren en rondpompen – dat zou de vijver een stuk helderder en gezonder moeten maken.
En hoe het met ons gaat? Prima. De honden zijn gezond en hebben geen last meer van teken (ze hadden er tientallen per dag!) na een injectie-kuur en het behandelen van ons huis en tuin tegen juist: die teken, anders raak je er nooit vanaf. Één volgezogen teek produceert zeker 1000 eitjes, waaruit weer nieuwe teken komen die op je hond kruipen dus ingrijpen in die cyclus moest wel. Ik heb daar veel minder moeite mee dan met ratten, eerlijk gezegd.
Had ik al gemeld dat ook duizenden kikkervisjes inmiddels ruw in hun ontwikkeling zijn gestoord? Jawel dus. Ja, heb ik ook gedaan. Nee, geen spijt - nou ja: een beetje dan. Maar als je nachtenlang wakker ligt van het bronstige gekwaak van kikkers in je tuin, ontwikkel je toch een zekere wreedheid tegen ze. Ik tenminste wel.
De honden spelen de hele dag samen, houden echt van elkaar en om er voor te zorgen dat dat geen consequenties krijgt wordt Sari a.s. maandag gesteriliseerd. Ja, wij leren wel, al is het langzaam.
Elise gaat nog iedere dag met frisse tegenzin naar school – en over een paar weken naar Java. Ze wil mee met een excursie naar Yogyakarta, de Borobudur en het Prambanan voor een paar dagen. Leuk he? Dan is ze net op tijd terug voor haar volgende karate-examen, want in juni gaan wij op voor de 3e kyu – donkerblauwe band.
Hans redt zich hier inmiddels ook goed, met boeken, computer, de honden, er op uit in het dorp, bridgen etc. en Stef en ik net zo (maar dan geen bridge, wel bijvoorbeeld Mah Yongg en golf) – wel gaan wij tweetjes de volgende week een paar dagen naar Lembongan, daar zijn we zelf nog nooit geweest verdorie en dan hebben we ook even tijd met en voor elkaar.
donderdag 6 mei 2010
Als ratten in de val....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wat je allemaal niet doen om een mooi leven te hebben. Arme dieren.
Je kunt die ratjes en kikkervisjes toch ook ergens anders weer los laten?
Een reactie posten