Een regenachtige zaterdag

Ja, hoe het bestaat weten we niet maar het natte seizoen dat toch in maart wel zou zijn moeten afgelopen duurt nog steeds voort. Vannacht weer enorme buien, vanochtend ook.

Als we de deskundologen mogen geloven gaat dat nog tot half juli zo door – lekker, omdat het nieuwe natte seizoen weer begint medio oktober.

Intussen zijn afgelopen woensdag Robrechts vriendinnen Marile en Malika aangekomen – leuke meiden, de ene is Frans / Pools, de andere Duits. Ze studeren ook in Perth, maar tijdelijk in het kader van een studenten-uitwisselingsprogramma. Hier zitten ze verscholen achter een paar cocktails.

En vanmiddag komt dus Gabriela aan...

Hoe is het hier gegaan intussen? Nou, natuurlijk hebben we donderdag naar Nederland – Kameroen gekeken. Omdat die wedstrijd hier om half drie ’s morgens begon, hebben we even geslapen ’s avonds en zijn we om 12 uur naar Angels gegaan. Daar verzameld met een paar trouwe supporters en rond twee uur naar SixPoints. Half vijf naar bed, en Steffie is om zes uur met de honden naar het strand gegaan. Hulde voor haar, ik trok het niet meer.

Want vrijdagavond wachtte de Bali Brawl, het MMA-evenement (zeg maar: kooivechten) in Kuta. Zes partijen, waarvan eentje tussen de twee vrouwen die je hier links ziet liggen. Erg druk, het publiek vooral Australisch en laat ons zeggen: andere mensen dan je ziet bij het gemiddelde klassieke concert. Robrecht, Marile, Malika, Acung en Mahendra en ik zijn gaan kijken.

Met het gevreesde bloedvergieten viel het wel mee, de scheidsrechters grepen tijdig in – en de laatste partij, een gevecht tussen een Australiër en een Nederlandse kickbokser (hier rechts met zwarte broek), was erg mooi. Niet in de laatste plaats omdat de Nederlander gehakt maakte van zijn tegenstander, die natuurlijk bijna het gehele publiek achter zich had. Bijna ja: er waren een paar Nederlanders die zich wel hebben laten horen. Ha!

Dat laten horen mocht ik gisteren herhalen, want de pool-competitie is van start gegaan in SixPoints. Die competitie (best of five, drie partijen winnen van de vijf) tussen mensen die de voetbalwedstrijden volgen, vindt plaats voorafgaand aan de wedstrijd van 4 uur ’s middags (dus 22.000 uur onze tijd). Stef moest om zeven uur aantreden en heeft helaas, maar eervol, met 3-2 verloren van dat menneke naast haar op de foto. Zo jong en dan al zo goed kunnen biljarten, daar komt dus niets meer van terecht.

Vanavond moet ik, voordat de kraker Duitsland-Engeland begint.

Natuurlijk doen we ook nog een hele hoop andere dingen behalve in de kroeg voetbal kijken. En het resultaat van één van die dingen zie je hier: het zwembad. Bijna klaar nu, de begroeiing in de vijver moet nog wel wat worden uitgebreid, maar dit is het resultaat geworden van de verandering.

Om te vergelijken nog een foto van vroeger – wel met mooier weer, maar qua zwembad vinden we dit een stuk beter, zeker omdat we nu het organisch idee van Dolf (“maak geen vierkante bak maar laat het bad op natuurlijke wijze opgaan in de vijver”) beter kunnen uitvoeren, die dikke rand valt met een laagje water erover veel minder op.

Bijkomend voordeel: stof op het water verdwijnt veel sneller. Wij zijn dus best wel erg tevreden.

Ook tevreden zijn we met de geluidsisolatie van de muziekkamer. Matthew, Mitchell, Elise, Robrecht en de M&M’s zijn daar nu muziek aan het maken (of iets wat daarvoor door moet gaan) en wij horen amper wat. Heerlijk.....