En toen was het woensdag.....

En wat voor een week alweer achter ons. Over de perikelen rond de studie van Robjuna vertel ik hier maar even niets, dat gaat-ie zelf doen. Ga ervan uit, dat het een horrorverhaal wordt, waar ambtenarij wederom absurde afmetingen aanneemt.

Nou, alvast een tipje van de sluier: de acceptatiebrief aan Robrecht (en vele anderen) is door de universiteit verstuurd nadat de inschrijvingstermijn van diezelfde universiteit is gesloten. Wat dat voor consequenties heeft ten aanzien van huisvesting, visa etc. kun je je misschien voorstellen?

Doe dat nou nog eens in het kwadraat, vermenigvuldig dat met de filelengte in Nederland en België samen om 9.00 uur op een maandagochtend waarop het ijzelt, roer dat tot een dikke pap en zeef die door je belastingformulier.

Wat je dan krijgt, dat gaat Robrecht tot in detail beschrijven. Ga er dus gerust een uur of acht voor zitten.

Intussen hebben we ook nog andere dingen gedaan. Stef heeft een scooter besteld, want we willen van het huur-exemplaar af. Het wordt een blauwe Honda, want die is mooier en rijdt fijner dan onze Yamaha, zoals ik die laatste dan lekker voor mezelf heb. Over twee weken is-ie er. Zegt de verkoper. Wij denken zelf ergens in maart, want wij leren weliswaar langzaam maar wij leren wel!

Ik woon bijna bij Dolf, waar we blijven fijnslijpen aan het huis – en de tuin, natuurlijk, die er heel anders gaat uitzien dan op de tekening die we een paar dagen geleden hebben ge-upload. De bouwplek is nu bijna vrij van bomen. Het huis wordt steeds mooier op papier en deze week ook nog op maquette.

Gisteravond zijn we naar LaPau geweest, de eerste keer na de dood van Bobby. De band in een nieuwe bezetting (dwz met een andere zanger, die ook gitaar speelt) en vooraf en in de pauze een kroncong-ensemble. Ook met veel andere nummers, het is toch even wennen.

Elise is weer begonnen met school, ze krijgt nu ook muziekles en ze heeft gekozen voor drummen – uiteraard. Wij denken dat ze na de eerste les van school wordt gestuurd of dat het schoolgeld wordt verdubbeld. Zij heeft het erg naar haar zin; haalde voor haar Arts gemiddeld 6 op 7 dus iets artistieks zit er toch wel in. Dat heeft ze natuurlijk van haar vader.

We (Stef en ik) zijn gisteren meubels wezen kijken. En allebei nog in een staat van zintuiglijke verdoving. Wat heb je hier mooie dingen. En zulke lelijke ook, er vlak naast of er op. Ervoor. En dan weer iets prachtigs.....

Weertechnisch lijkt het al een paar dagen alsof het natte seizoen voorbij is. Kan natuurlijk niet, maar het is toch prachtig weer met blauwe lucht, zon en hier en daar een wolkje. Lekker windje, graad of 30. Droog.

En de hondsdolheid is doorgebroken van de zuidpunt van het eiland naar de rest, we hadden het al verwacht maar het is nu dan toch officieel. Deze ellende is nog niet voorbij, verdorie.

Morgen zien dat we wat fotoos opladen.......