Ik dacht: kom, laat ik eens op tijd zijn. Als ik eind oktober naar België moet, zal ik bijtijds een exit permit moeten aanvragen – want als je als buitenlander hier eindelijk een verblijfsVERGUNNING hebt, heb je ook meteen een verblijfsPLICHT: dw.z. dat als je het land uitgaat, je verblijfsvergunning vervalt.
Tenzij je een single of multiple exit/entry permit tevoren regelt. En dat moet uiteraard ruim van tevoren, als je zo’n ding op tijd wil hebben.
Dus ik mailen naar de verhuizer, want in Surabaya liggen nog steeds mijn paspoort, Kitas en werkvergunning. Vanwege die container, weet je nog? Met de vraag of mijn papieren inmiddels retour kunnen, omdat ik ze nodig heb.
...en ik krijg een mailtje terug: natuurlijk, geen probleem, we sturen het met FedEx op. Kun je trouwens even de straatbreedte bij jou doorgeven? Dan weten we met welke vrachtwagens we moeten komen. Want overmorgen komen we jullie spullen afleveren.
OVERMORGEN KOMEN WE JULLIE SPULLEN AFLEVEREN!!!
Okee, eerst zien en dan geloven. Want de straat is op het smalste punt maar 2,70 meter, de container kan er nooit in. Dus moet er worden overgepakt, zijn er geen kleine vrachtwagens maar in januari waarschijnlijk wel, zinkt de veerboot met al onze spullen aan boord, verklaart Bali zich morgenochtend onafhankelijk en is daarmee voor de komende jaren ieder verkeer met Java onmogelijk, blijkt het de verkeerde container te zijn en staat de onze gewoon weer in Oud-Turnhout......
.....maar heel, heel misschien valt het wel mee en is het er inderdaad. Ik kan nu al niet slapen.
Had ik al verteld dat onze overbuurman er een gewoonte van maakt om vanaf 3 uur ’s middags buiten, in de tuin, films te kijken met het volume op maximaal?
En dat we daar nooit iets van hebben gezegd, maar dat het best hinderlijk is?
Zaterdagmorgen staat Elise’s drumstel in de pay back stand. Met Robrecht op electrische gitaar. In de Speed Metal modus.
6 uur 45.
Showtime.
We kunnen niet wachten.
......en onze spullen uitpakken, die we sinds mei niet meer gezien hebben – het wordt, àls het doorgaat, Kerstmis en Sinterklaas gecombineerd. Ik zeg het niet vaak, maar nu even wel:
Tsjakkaaaaaaaaaaaa!!!!
woensdag 17 september 2008
Yes!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Hallooo,
Nou dat worden dan mooie kerst cadeautjes!!!!
Grtzzzz xxx
Hallo Peter, door jouw reactie op onze blog, kwam ik bij die van jou. Er is inderdaad erg veel herkenning, maar ook uit jouw verhalen merk ik dat je de humor er toch ook wel in houdt. Iets wat wij ook elke keer weer doen, want het zijn toch ook bijzondere belevenissen en ervaringen. Ik weet niet of je nog steeds op zoek bent naar de salarissen van pembantu's, mocht dat wel zo zijn dan laat maar even weten.
Groetjes,
Titia
Hoi Titia,
Een on-Indonesisch snelle reactie! Dank je wel, inmiddels ben ik achter de (Balinese) norm gekomen dankzij Balipod.com. En inderdaad: blijven lachen...
Groeten,
Peter
Een reactie posten