...en toen was het al weer zaterdag.

De afgelopen week hebben we wat last gehad van een slechte internetverbinding maar op één of andere manier heeft zich dat hersteld en dus pakken we ook deze draad weer op.

Wat is er gebeurd? Zaterdag zijn we naar het noorden vetrokken met één Elise, één Peter en twee Stephanies aan boord en met –uiteraard – een chauffeur, Gede.

Omdat het Kuningan was, ging Arie dus niet mee – en onderweg hebben we dus heel wat upacara’s en mensen op weg naar upacara’s gezien.

Op naar Tabanan, rijstvelden-uitzichten die nooit vervelen; naar het boeddhistisch klooster in Banjar en de warmwaterbronnen van Air Panas. Daar kun je dus op feestdagen beter niet komen, de baden waren gevuld met een grote kluit Balinees. Leuk om te zien, niet zo ontspannend.

’s Avonds in een hotelletje aan het strand gebadderd en gegeten, tijdens dat badderen in gesprek geraakt met Cindy en Erwin, twee mensen uit Weert die net als wij die dag van Sanur naar het noorden waren getrokken en de volgende dag weer zouden teruggaan. Daar hebben we gisteren (vrijdag) trouwens mee gegeten bij onze huisjapanner, Ryoshi.

De volgende dag: de waterval bij Git Git, via Bedugul terug – en ook in Bedugul was het drukker dan ik ooit gezien heb.
Elise was kei-kapot; toch niet zo’n heel goed idee om na een zware week op school er nog eens zo’n weekendje rondrijden tegenaan te gooien. Maandagochtend was ze nog steeds moe.....

Maandag een berichtje van Citra: mijn werkvergunning is klaar! Dinsdag opgehaald, tezamen met onze Kitassen, en direct verstuurd naar Surabaya. Het inklaren van onze spullen kan nu eindelijk beginnen!

En intussen hebben we besloten om toch maar naar grond in Sanur te zoeken – alles op loopafstand of ten hoogste op de brommer is toch wel fijner dan 20 minuten rijden iedere keer; het leuke is dat we die grond nu ook gevonden hebben. In een rustige straat, verscholen achter de eerste huizenrij: een prachtig stuk, waarvan je te voet heel snel op het strand bent. We zijn er met de eigenaar al uit; nu alleen de formaliteiten nog (check, check....) en dan kunnen we beginnen.

Robjuna heeft de afgelopen dagen in de studio doorgebracht. Hij moest immers een auditie doen voor de universiteit en dat dan op afstand: een DVD maken met een aantal opnames (o.a. Shakespeare) van hem, die hij moet opsturen. Hij is tevreden met het resultaat- nu gaan we dus maar kaarsjes branden dat ze dat in Australië ook vinden.

En verder: Elise heeft een geweldige beoordeling gehad voor een presentatie die ze op school moest geven, we zijn daar niet weinig trots op – ga er maar aan staan, in een vreemde taal op de school waar je net een paar weken zit.

Onze Vlaamse Stephanie blijft nog een paar dagen; is ook druk bezig met allerlei zakelijke en niet zo zakelijke activiteiten, moet straks nog gaan uitrusten van haar vakantie misschien – maar dat zal degenen die haar kennen niet verbazen.

En deze week komt Hasron, volgende week Jos en Dani, mijn vader...