11 oktober

Inderdaad: dat is precies een week na Dierendag en alleen al daarom het vermelden waard.

Bovendien is het de dag, waarop Stef en ik 17 jaar geleden alweer met elkaar zijn getrouwd. Toe maar.

We gaan dat vanavond vieren met een etentje – maar eigenlijk vieren we het elke dag.

Wat is er zo al gebeurd? Om te beginnen (en dan hou ik ook echt op over dat stomme ongeluk) heb ik voor een maand een auto gehuurd omdat ik bang was anders helemaal niet meer achter een stuur te kruipen hier. De afgelopen en komende dagen rijd ik heel veel en Steffie wat minder, daarna gaat zij veel rijden had ik zo bedacht.

Ik bied bij deze mijn welgemeende excuses aan aan alle oude mannen met een hoed op die zich op zondag verplaatsen in een Volvo 340 en die ik ben tegengekomen. Echt waar, en op mijn knieën. Die middelvinger neem ik terug.

Zij zijn absolute Fernando Alonso’s vergeleken met het bibberende wrak dat met een natte rug voorovergebogen over het stuur de afgelopen dagen door Sanur is gesukkeld in een Daihatsu Xenia. Ik dus. Niet harder dan 30, meestal veel langzamer. Stoppend voor elke geparkeerde auto, pas na tien keer kijken er met een ruime bocht omheen. Bochten naar links veel te ruim nemend. Stapvoets.

En alleen maar durven rijden met Steffie als co-piloot, die om de 10 meter moest antwoorden op de vraag “heb ik links nog ruimte???”. Want kijken durfde ik niet, de blik stond star vooruit.

En ik had daar dus regelmatig geen ruimte – automatisch te ver naar links, het is een drama.

Inmiddels gaat het wat beter – vanmiddag zijn we bijvoorbeeld helemaal naar de Bali Galeria in Kuta geweest en ik heb niet gehuild. Af en toe zelfs de auto in zijn vijf!!

In die Galeria golf-schoenen gekocht (naast een hoop andere meuk) want er was vandaag 20% korting en maandag ga ik met Jos en Alex naar de driving range en les nemen. Kortom: het gaat er eindelijk van komen, de linkshandige golfset die Stef voor me heeft geregeld, de praktisch nieuwe clubs die oom Harrie maar zo kort heeft kunnen gebruiken, worden nu na jaren dan toch weer geactiveerd. Ik hoop, dat hij het ziet.

Elise heeft de komende week vakantie. Daar was ze volgens mij ook wel een beetje aan toe – even bijtanken.

Verder nog iets? Ja, een toch wel wat aparte spirituele ervaring maar daar ga ik wat over schrijven als het verhaal compleet is.

En Robrecht komt woensdagmiddag thuis! Hij heeft veel fotoos en veel teksten, heeft ook beloofd om het weblog daarmee vol te plempen.