Halloween

Het is niet te geloven hoe snel de tijd hier gaat....normaal gesproken....als Peter hier zou zijn. In deze periode dat hij in België zit gaat het maar bar-langzaam.

In ieder geval is het alweer November en zitten we al 4 maanden op Bali.
Ik begin me er een beetje van bewust te raken dat dit misschien wel leven zou kunnen zijn. Iedere dag maak ik zó bewust mee. En ik heb het idee dat de kinderen dat ook doen.
Zelfs zo'n dag als vandaag dat ik met een zeer zwaar hoofd ,van het Halloweenfeestje gisteren én van de tijd daarna in de kroeg, met de kinderen een ouderwets gezellig potje Monopoly heb zitten spelen. Alles doe ik onbewust bewust. Snap je? Het is moeilijk uit te leggen.
In België ging de tijd ook snel maar kon ik aan het eind van de dag nooit precies zeggen wat ik die dag gedaan had. Hier wel. (misschien ook wel omdat er voorlopig nog veel niks bij zit?)
Heb ik al verteld dat ik weer lees??!!

Halloweenparty.
Het Ritz Carlton Hotel in Jimbaran had laten weten i.v.m. Halloween een party te organiseren bij een van hun restaurants. Zwarte kleding gewenst.
Nu moet je weten dat de locatie van dit hotel en met name de locatie van het feest bijna onbeschrijfelijk was.
Aan de rand van een prachtig overflowzwembad waren tafeltjes en stoeltjes opgesteld. Aan de kop van het zwembad was een gigantisch tvscherm opgesteld waar een Batman-film op werd afgespeeld. Het zwembad en het restaurant ernaast is gebouwd tegen rotsen aan die in de zee uitkomen. Ik kan me dus voorstellen als je bij daglicht in dat zwembad ligt je het idee hebt dat het zwembad geleidelijk overloopt in de zee terwijl die een stuk lager ligt. Prachtig.......en dat was alles.
In de 1ste plaats moesten we te veel betalen om überhaupt binnen te mogen. Daar kreeg je wel een gratis cocktailtje bij die je snel op moest drinken anders was het beetje vocht wat in je glas zat al vervlogen.
Wijn was te krijgen voor het 3-dubbele van de prijs van die in de winkel waar het al niet goedkoop is hier!
Voor iedere scheet die we bestelde kregen we een prachtig in leer ingelegde rekening die meteen betaald moest worden.
Er waren misschien 40 gasten en het dubbele aan personeel. Die 40 gasten zijn er niet allemaal tegelijkertijd geweest wat ook n iet kon want de ruimte naast het zwembad was véél te krap. Tafeltjes stonden zelfs half ín het zwembad.
Wachtende op de "echte" dj moesten we luisteren naar house-danceachtige-monotone (of ben ik al zó oud?)muziek. De "echte" dj was rond 21.30 uur nog aan het eten en is dat nu nog aan het doen volgens mij.
En dit alles nadat je eerst de Mount Everest af moest dalen op je hoge hakjes om er te komen met het idee dat je die ook weer moest beklimmen om naar huis te gaan. Douchen, make-up, die leuke glitters op de armen van Yuni en mij, het was allemaal voor niks geweest.
Onze Rob was in ieder geval helemaal de man want hij kon zijn two-face pak weer aan en deze keer paste dat ook nog helemaal in het thema.
Waarom ben ik gegaan?
Dit wist ik natuurlijk niet van te voren. Dat het duur zou zijn had ik me wel al bedacht. Maar ik was in een leuk gezelschap en ik ben in het Ritz Carlton geweest!
Wanneer kom ik daar nou?
In ieder geval in die omgeving liever niet al te veel. Ik ben blij dat Sanur wat dat betreft veel meer gemoedelijkheid heeft en veel minder mensen met veel poeha.

Gisteren Elise ziek van school gehaald.
De schoolnurse had mij al eerder die dag gebeld dat Elise klaagde over hoofd-en keelpijn maar op dat moment wilde ze nog op school blijven. Een paar uur later belde ze weer dat Elise toch graag naar huis zou willen en dat haar keel rood is van binnen en geirriteerd.
Ik zat op dat moment in de auto dus ik ben maar doorgereden naar school om een klein slap hoopje Elise op te halen. Want zo is het wel. Als Elise niet naar school wil, en zeker als ze die dag haar eerste dramalessen na school heeft waarvoor ze zichzelf had opgegeven, dan is ze écht ziek. Gelukkig geen koorts.
Thuisgekomen heb ik nog de gigantische pompoen die we van Yuni hadden gekregen uitgehold (waar onze Nyoman heerlijke soep van heeft gemaakt!)en een gezicht uitgesneden die Elise erop had getekend. Met een kaars erin op de rand van de jacuzzi geeft dat een leuk effect.

Arjuna gaat intussen van de ene uitnodiging naar de ander.
Gisteren heeft hij moeten kiezen tussen een nachtclub in Kuta of Halloween vieren. Het laatste is het dus geworden.
Afgelopen week had hij nog een verjaardag en zomaar een gezellig etentje met vrienden (bij KFC weleenswaar dus toen hij thuis kwam heeft hij nog even echt gegeten).
Vanavond gaat hij naar een feest van alle PA's van de Asian Beach Games, god weet waar. Als ik een straat moet weten ergens tussen Nusa Dua, Kuta, Denpasar en Sanur vraag ik het aan hem want hij is inmiddels overal al geweest.

Van de week ben ik nog met Jos en Yati naar de Carrefour gereden want jos moest een wasmachine bestellen en ik wilde een elektrische tandenborstel kopen die overigens op waren. Gister naar Mata Hari en de Makro dus ik mag wel zeggen dat het autorijden al heel aardig gaat. Alleen Kuta is nog een te grote psychische drempel waar ik overheen moet. Het verkeer daar is 3x zo erg als hier. Tenminste dat denk ik.

Morgen een nieuwe uitdaging, Planet Hollywood. Waar dat dan ook mogen zijn.
Schijnt weer een andere shoppingmall te zijn. Elise heeft iets voor school nodig en dat kun je alleen daar krijgen.
Wordt vervolgd.