Zo kan het ook!

Het begint altijd met mijn keel.

Ik wist het, er is een griepje op komst. Soms zet het door, soms gaat het over. Laten we maar hopen op het laatste.

Waarschijnlijk is het alleen al het idee dat we naar Europa gaan, de gedachten aan de kou en regen.

Nu we zo ver gevorderd zijn met grond, praten we natuurlijk over weinig anders meer. Over hoe ons huis er dan ongeveer uit zou moeten zien.
Natuurlijk zijn mijn belangrijkste punten de keuken en de "kamer" exclusief voor mijn schoenen en tassen.

Over de keuken krijgen we al een boel tips.
"Ik weet niet niet of je slordig bent, maar je moet je keuken absoluut schoon houden vooral van etensresten anders krijg je onherroepelijk ratten! En als je ratten hebt heb je ook slangen!" werd al gezegd.
Diegene die mij kennen weten dat ik al jaren tegen smetvrees aanzit dus dat zal geen probleem zijn..........ahum.....wie hoor ik daar lachen??

"En misschien kun je een vijver direct tegen het woongedeelte aan maken dan heb je geen mieren!"
Met de termietenplaag van vorige week (waarover straks meer)erbij is dit toch een verschrikkelijk land??

Als je op het strand zit en je wordt tegen de avond niet door muskieten opgevroten zijn het wel de zandvlooien die het doen. Als je tenminste zo oplettend bent geweest om je stoeltje niet midden in een mierennest te zetten. En dan heb ik het niet over die lieve kleine zwarte miertjes maar die grote rode.

's Avonds op de brommer kun je nog wel eens op een motje (hier is het een mot)inrijden. Je moet het niet in je hoofd halen die in reflex uit je nek of decolleté te slaan want deze motten hebben een gif op hun vleugels waar onze huid absoluut niet tegen kan.

Het is nu regenseizoen hier. Ook wel natte moesson genoemd.
Dit betekent hier: bedenk goed waar je ergens buiten gaat eten. Het zou zomaar kunnen zijn dat de vliegen je bord al leeg hebben voordat jij het uberhaupt als jouw bord hebt kunnen herkennen.

Dit seizoen van veel regen wil ook zeggen: feest voor kikkers. Ik ben bang dat ik met mijn brommertje al enkele kikkers de kikkerhemel in heb geholpen. Het is misschien een onsmakelijk verhaal maar het is zo als een kikker platgereden wordt, al zijn ingewanden er ineens uitgedrukt worden. Wat er overblijft is een vrij platte kikker met al zijn mooie tekeningen en kleuren wat heel lang op de straat geplakt blijft liggen. Als je hier rondloopt en goed naar beneden kijkt zie je er duizenden. Een vreemd gezicht.
Gelukkig zijn er altijd nog genoeg over om na een flinke regenbui net niet in je gezicht te springen om wraak te nemen voor zijn vriendjes.

Die termietenplaag? Gelukkig hadden we op dat moment alles dicht vanwege de AC die aanstond omdat de temperatuur buiten weer eens niet te harden was.
Wij kwamen die avond net terug, al krabbend en kriebelend, van het strand.
Arjuna zei, "mam, moet je es naar buiten kijken!!". Ik zag doodsangst in zijn ogen.
Ik keek naar buiten en onder de lampen in de galerij zag het zwart van de, het leken wel flink uit de kluiten gewassen vliegen met langwerpige vleugels. De galerij aan de andere kant idem dito! Ongelooflijk, we hebben zoiets nog nooit gezien. Ze komen op die lampen af, oke. Maar die hebben we toch iedere avond aan?
Het waren er miljoenen!

Wat voor vooral Elise erg leuk was om te zien, uit alle hoeken kwamen gekko's, hagedissen, tjitjaks en tokkeh's . Waarschijnlijk hadden zij met z'n allen tegelijk een bestelling geplaatst bij de locale termietenleverancier.
Wij hebben met grote belangstelling naar dit vreetfestijn gekeken en natuurlijk foto's gemaakt.
En ik overdrijf niet, na een paar uur lag de vloer buiten bezaaid met vleugeltjes. De reptieltjes zijn n.l. zeer kritisch in wat ze eten en vleugels staan niet op lijst. Ik moet toegeven dat het een prachtig gezicht was, zolang er glas tussen zit.

Dan hebben we nog de kamikaze-torren. Het trauma van de kinderen.
Dit zijn grote grijze torren die, net als de enorme kakkerlakken hier, met geen hamer kapot te krijgen zijn. En bleven ze maar op de grond! Deze kunnen vliegen. Het liefst als we gezellig buiten zitten op de galerij komen ze met een rotsnelheid over onze hoofden heen suizen. Ze zijn ook zo stom als het achterend van een varken want ze vliegen overal met een knal tegenaan.
We dachten er al een paar naar de andere wereld geholpen te hebben maar de volgende ochtend liepen diezelfde weer vrolijk rond. Taaie donders.

Overigens, je zal een Balinees een dier ook nooit dood zien maken, doen ze gewoon niet, nog geen mier.
Wij zijn bruten wat dat betreft.

Eén keer in de week komt bij ons de pest control langs. D.w.z. 2 jongens met mondkapjes zeer effectief om hun nek bungelend, komen met een soort gigantische rookblazer langs de randen van de tuin en het huis al het ongedierte uitroeien.
Alles moet hermetisch afgesloten worden en vooral alle etenswaren opbergen. Het is puur gif wat ze verspreiden.
De volgende dag vinden we vooral die grijze torren drijvend in het water van het zwembad, en geloof het of niet, ze zijn heerlijk aan het zwemmen!

Ik wil niet weten in wat voor dierentuin we zouden zitten als ze dit niet kwamen doen.

Bali, zoals het niet in de brochures staat...