Voetbal, tennis en golf

De bekende en achterhaalde grap: de medewerkers voetballen, de managers tennissen en de directie speelt golf. Wat is de moraal van dit verhaal?

Hoe dikker de nek, des te kleiner de ballen.

Omdat Peter en ik ont-zet-ten-de dikke nekken-trekkers zijn, moest er dus gegolft worden en dat hebben we vandaag gedaan. Dat wil zeggen: Peter heeft gegolft, ik heb aan rigoureuze landscaping gedaan met mijn clubs en af en toe per ongeluk ook nog een bal geraakt.

Maar het was mooi weer (ja, alweer!), we werden door onze lijdensweg gesleept door twee schatten van caddies (Dianni (ik) en Jenni (Peter)), de omgeving was mooi (althans: daar waar ik nog niet gelopen had) dus wat geeft het? Tussen 6 en 11 hebben wij ons prima geamuseerd en het levert ook weer een boel werk op. De aanwezigheid van een hele boel machines om de greens te onderhouden deze dag was niet toevallig, denk ik...

Sinds de vorige bijdrage op het blog hebben we vooral gegeten. Zaterdagavond naar The Village, waar Peter en Tiny ons hadden uitgenodigd. Onnodig te zeggen dat we daar weer uitstekend hebben gegeten en gedronken, het was fantastisch goed – sinds die twee hier zijn moest mijn riem weer een gaatje losser...

En gisteren zijn we na een rustige ochtend vertrokken naar The Dark Side van Bali: Kuta. Shoppen in Discovery, waar o.a. Elise weer een paar nieuwe Converse heeft aangeschaft – en ik een kek hoedjepetje, dat samen met de zonnebril me precies dat uiterlijk geeft waar mijn moeder onpasselijk van werd. Mam, deze foto is voor jou ;-) !

Tijdens dat shoppen gegeten bij de tent die in de plaats is gekomen van Bali Colada en nee, het is geen vergelijk. Niet meer dan middelmatig.

Na het shoppen eerst iets gedronken en toen hup! Naar Ramayana in Jimbaran, om verse vis te eten aan het strand bij de ondergaande zon. Geweldig weer, zoals uit bijgaande foto’s wel blijkt - en hier staan er nog veel meer.

Zometeen naar LaPau.....