Het is zondagmorgen, ik wacht nog even op Elise en dan gaan we ontbijten. Steffie komt zometeen ook maar die wil nog op haar gemak optutten.
Gisteren was weer een prachtige dag; het wordt wat minder heet en de wind komt nu van zee als je aan het strand zit. Combineer dat met volle maan en je kunt je voorstellen wie er gisteravond heerlijk aan het strand hebben gedineerd en er vervolgen bijna niet weg te slaan waren. Juist. Wij.
De auto? Die doet het weer uitstekend. De accu die ik nieuw had gekregen via de vorige bengkel bleek veel te zwak en door het veelvuldig doorstarten toen de afstelling zo slecht was zijn de platen daarbinnen kromgetrokken: kortsluiting. Nu zit er een accu in volgens de originele specs, veel zwaarder dus, en zou het euvel opgelost moeten zijn. Definitief........wie lacht daar?
Na het vertrek van Eric en Cathleen is het hier erg rustig; komt voor mij wel goed uit want ik moet nog wat werk inhalen door de defecte computer, dinsdag moet er een training kant en klaar in Nederland liggen. Lekker hoor, een beetje werken; Elise en Stef hebben eergisteren geshopt (weer eens) in Kuta,dus ik had het rijk alleen. Paar uur doorknallen en daarna het zwembad in.
A propos zwembad: gisteren is Dolf nog even gaan meten bij het nieuwe huis omdat we woensdag de vorm van het zwembad daar gaan uitzetten – en hij natuurlijk wel even wilde weten of de afmetingen van de tuin wel kloppen. Die blijkt nog een meter dieper te zijn dan gedacht: kortom 40m2 tuin extra. Het zwembad gaat dus geen problemen opleveren, qua maat.
Over groot gesproken (hee, weer een natuurlijk bruggetje naar een volgende alinea. Over bruggetje gesproken: Leo van Oostenbrugge......nee nu ophouden) over groot gesproken dus: deze week is er een hele, hele grote zeilboot aangekomen hier: de Mutiara Laut, het enorme project van Leo, is te water gelaten in Kalimantan en naar Bali gesleept. Daar wordt het schip afgebouwd om vervolgens als super-de-luxe zeilcruiser in de Indonesische archipel te gaan varen.
Een paar fotoos zitten hierbij – onder andere zie je Leo beeldend uitleggen waarom het achterdek in het Engels “poop deck” heet. Als je eens tijd hebt: op www.mutiaralaut.com kun je het hele verhaal van de bouw tot nu toe, met veel fotoos, nalezen. Interessant en leuk!
Zo. Elise is er. Ontbijt.
zondag 12 april 2009
Voor het ontbijt
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Zo, ontbijten jullie vandaag maar eens thuis,i.p.v. bij Batujimbar? Ook weer eens gezellig. Potverdorie wat een schuit zie ik daar. Niet normaaal! Veel te groot voor Leo en Martha alleen, Toch? Weer een reden voor ons om nog eens over te komen.Hopelijk ligt hij er dan nog.Trouwens het huis met aanhorigen begint er op te lijken,he.Ben zooo benieuwd naar het eindresultaat.We gaan het wel zien.Groetjes en een fijne zondag gewenst. Puck.
Een reactie posten