Proost!

Zoals je misschien weet, is er in Indonesië momenteel een probleem qua drankvoorziening. Waar vroeger een fles wijn makkelijk te krijgen was en bovendien niet al te hoog geprijsd, is dat sinds een paar maanden volledig afgelopen.

Er is bijna niets meer en wàt er is, is schreeuwend duur. Reken op 30 euro voor een flesje Château Pis de Chat dat je in België voor 3 euro in het rek laat staan. Voor echte wijn betaal je astronomische prijzen van 65 euro en meer. En het zelfde geldt voor whisky, gin, etc.

Wat is er nog wel? Lokaal bier, lokale wodka en gin(industriële alcohol met smaakstoffen), arak en lokale “wijn”. Hatten heet dat spul, toeristen kunnen er thuis griezelverhalen over vertellen.

En natuurlijk kunnen we via duistere kanalen, via kofferbakken die in tochtige parkeerkelders door ongeschoren en hoestende mannen in regenjassen worden opengetrokken, nog wel wat krijgen voor een beetje meer normale prijzen. Het voordeel van hier wat langer wonen.

Maar: hoe komt dat nou eigenlijk? Ik ben daar eens ingedoken en de resultaten zijn ronduit schokkend. Als je niet van cijfers houdt, kun je nu beter ophouden met lezen. Anders zou ik zeggen: riemen vast!

Indonesië is een grotendeels moslim-land. Dat betekent dat er relatief weinig wordt gedronken, zou je denken. Dat valt tegen! En omdat er veel Indonesiërs zijn, leidt dat tot een alcohol-consumptie van, schrik niet, ruim 156 miljoen liter alcohol per jaar (bron: World Health Organisation).

Pure alcohol, wel te verstaan. Één liter daarvan staat gelijk aan 8,6 flessen wijn of 3,5 flessen gedestilleerd (40%).

Hoe komt al die drank bij de consument, waar komt het vandaan, is dan de volgende vraag.

Nou: 21 miljoen liter wordt in Indonesië gefabriceerd (lokale wodka, gin etc.) en nog eens 90.000 liter geproduceerd door de lokale wijnboeren. En 10,1 miljoen liter wordt legaal geïmporteerd door het enige (staats-)bedrijf dat dat mag doen.

Er was nog een ander staatsbedrijf dat die import deed, maar dat is opgeheven nadat de belasting ontdekte dat ze voor 330 miljoen dollar accijns hadden ontdoken.....het blijft hier natuurlijk wèl Indonesië.

Het Ministerie van Financiën, dat de accijns op drank onlangs met 300% heeft verhoogd trouwens, kent deze cijfers natuurlijk ook. En als de consumptie 156 miljoen liter is, waar er maar maximaal 32 miljoen officieel bestaat.......waar komt die rest dan vandaan?

Inderdaad: smokkel. En daar is dat Ministerie nu vol op gedoken. Sinds een half jaar is het toezicht van de douane draconisch verscherpt; die enorme hoeveelheid illegale alcohol staat namelijk gelijk aan ca. 57.000 containers per jaar!

Volgens de Jakarta Post staan er nu 17.000 in beslag genomen containers met drank in de haven van Surabaya. Doodzonde.......

Een glas wijn in een restaurant kost hier nu 3,5 euro, meer dan een dagloon voor een indonesiër.. En de bierproducenten boeken een omzetstijging van 11%.

Blijft dat zo? Ik denk van niet. Maar tot die tijd is het nippen in plaats van drinken. Proost!