Verzekerd!

Inderdaad. Vanaf vrijdag kan ons met de motor niets meer gebeuren als we een klein beetje oppassen, want daar waar Interpolis en consorten zich bezig houden met het afwikkelen van schades van ongevallen, zijn ze op Bali veel verder.
Want waarom zou je, in plaats van betalen na een ongeluk, niet gewoon voorkomen dat er ongevallen optreden? Dat scheelt een hoop ellende.

En voor dat voorkomen (klemtoon op de tweede lettergreep aub) zorgen de goden. Gewoon, omdat ze dat kunnen.
Nu moeten ze het nog willen natuurlijk, en daarvoor zijn er weer ceremonies die bij aanschaf moeten plaatsvinden en jaarlijks tijdens Tupek Landep (zie het stuk van 3 augustus worden herhaald.


Dus moest onze motor er ook aan geloven. Zie de foto’s. De offers vallen er vanzelf een keer af; alleen van toeristen (duh, wij zijn na zes weken natuurlijk he-le-maal toerist “af”-not) krijgen we vreemde blikken tijdens het rijden. Balinezen vragen alleen maar of-ie nieuw is en steken hun duim op bij een bevestigend” ja”.

Dus àls het nu nog mis gaat, is dat de wil van de goden – en daar kun je toch niets aan doen als gewone sterveling. En het is een heel stuk goedkoper dan een all risk polis, zegt de zuinige Hollander in mij zachtjes.

Nu, met twee motoren voor de deur, hebben Arjuna/Rob en Steffie Elise gisteren van school gehaald. Steffie heeft doodsangsten uitgestaan – niet voor zichzelf, maar kijkend naar Robrecht die met hoge snelheid de Bypass onveilig maakte.
De goden hebben blijkbaar overuren gedraaid, maar het is goed afgelopen. Ik vind overigens dat hij prima rijdt, maar door de ogen van een moeder ziet dat er toch anders uit. Ik krijg in ieder geval met terugwerkende kracht veel begrip voor de mijne, die me destijds van een Suzuki 750 afpraatte en in een auto. Veiliger.

Wat we vergeten zijn te vermelden: de Gooische Vrouwen, waarvan Steffie de eerste 3 seizoenen meekreeg op DVD, zijn hier nu een hit. Met dank aan de geefsters in België: jullie hebben een enorme bijdrage geleverd aan de culturele verrijking van een deel van de Nederlandse gemeenschap hier. Uit overwegingen van privacy laten we de namen onvermeld, maar er zijn er een paar die zes (6) uur onafgebroken hebben gekeken. Ik bedoel maar.

Stephanie komt vanmiddag uit België hier aan; zij zal één en ander bij terugkomst kunnen bevestigen.

En Robrecht is, nadat we gisteravond nog even zijn gaan biljarten, vanmorgen voor dag en dauw vertrokken naar een upacara, de tempelceremonie waarvoor hij is uitgenodigd. Ik hoop, mèt fototoestel. Wij zijn erg benieuwd naar zijn ervaringen.

O, voor ik het vergeet: we hebben wat links toegevoegd hiernaast. Links naar de websites van een paar van onze vrienden hier. Het is in België en Nederland toch rotweer, hebben we begrepen: dan is het vast wel leuk om daar eens door de digitale tropen te grasduinen.....veel plezier!