Vrijdag dus, zijn we gaan eten bij Bert en Anneke. Dat was heel gezellig, ook erg lekker en.......leerzaam. Zij zitten inmiddels ruim twee jaar in Sanur, hebben hier een huis gebouwd (wat ze nu uitbreiden) en dat is voor ons natuurlijk ideaal: zo leer je van de ervaringen van anderen en kun je tenminste een paar valkuilen vermijden.

Één van die valkuilen zit ‘m trouwens in precies wat we die avond gedaan hebben: lekker eten, een biertje of glas wijn erbij, nog maar wat eten want het is zo lekker – en voor je het weet zie je er heel anders uit.

Steffie heeft dat probleem inmiddels aangepakt met de aanschaf van een crosstrainer (dwz niet alleen de aanschaf, maar ze gebruikt hem iedere ochtend en dat gedurende steeds meer tijd) maar ik dus nog niet. Ja, ook een keer op die crosstrainer maar dus nog niets structureel.

Maar goed: zaterdag zijn we dus gaan shoppen (de drie dames, met Arjubrecht en mij op sleeptouw) en dat heeft geleid tot enerzijds rokende ATM’s en dansend winkelpersoneel (vooral bij Ralph Lauren, die Stephanie Hermans aka Bibi een persoonlijke bedankbrief heeft gestuurd) en anderzijds tot Iets Nuttigs.

Gisteren is bij ons een Home Gym afgeleverd.

Want de martelpraktijken van mevrouw Hermans, die me gisteren tot aan de rand van de totale uitputting heeft gebracht met die hardloop-manie van haar (en dat morgenochtend weer wil doen) gaan nog niet ver genoeg. Naast het uithoudingsvermogen van een Duracell-konijn wil ik ook mijn lichaam van 20 jaar geleden terug. Of iets wat daar bij benadering op lijkt, in de schemering op 50 meter afstand zonder bril. En dat wordt, gegeven bovenstaande valkuil, nog een hele opgave maar we gaan ervoor.

Dus ook voor logé(e)s: naast de cross trainer en die home gym komt er ooit een container met daarin een home trainer, zodat je je conditie tussen het luieren door kunt handhaven. Als je niet zwemt of hardloopt natuurlijk.

Zondag hebben de dames zich gestort op het vervaardigen van osso bucco op de wijze van Steffie, met risotto enzovoort. Heerlijk, her werd ook erg laat en gezellig (met dank aan de praatstoel van Jos, die hij speciaal had meegenomen) en ook Robrecht was er weer bij. Overdag was hij aan het hangjongeren (daarom de foto blijkbaar op z'n kant) met wat Balinese vrienden in een winkelcentrum in Denpasar. En we hebben kunnen Skypen met David en Jolanda, die gelukkig konden melden dat het met ons derde kind heel goed gaat – al kijkt ze hier wat droevig op de foto.

En Elise....heeft veel huiswerk, meer dan in België en dan ook nog alles in het Engels. Aan het eind van iedere week is ze ook echt moe; toch gaat ze iedere dag met een onverwoestbaar goed humeur naar school, ze heeft het echt naar haar zin. Denken we. Binnenkort maar weer eens interviews?

Verder....ga ik nog een pakkende roman schrijven over wat we meemaken bij het verwerven van een plek voor ons huis en straks het bouwen daarvan. Soms doen we hier nl. nog wel eens iets en we leren iedere dag weer bij. Maar we willen het pas delen met jullie zodra alles achter de rug is. In ieder geval is er vanmiddag weer een nieuwe aflevering.