Chinezen die niet zo nauw kijken

Laat ik voorop stellen: Singapore is een prachtige, schone en moderne stad waar je absoluut veilig ’s avonds over straat kunt, waar het serviceniveau op een heel hoog peil staat en waar en hele hoop te zien valt.

Maar let op: in de vele winkelcentra die de stat rijk is, vooral in de omgeving van Orchard Road, vind je hier en daar ook van die kleine elektronicawinkeltjes waar je, als je even staat te kijken, meteen door een paar jongens wordt aangeklampt die “ just for your education” of dat soort onzin je meeslepen en daar kunstjes proberen uit te halen die hard selling ver voorbij gaan.

Wat mij dus overkwam, was het volgende. Ze wilden me graag een cameraatje laten zin: klein, maakt foto’s en video’s, volledig HD, MP4 , 10 megapixel etc. etc. die bovendien nog kon fimen in een kartonnen doos, zo weining lichtsterkte had-ie nodig.
Ik kreeg een demo met een JVC cameraatje; de spec’s op de kartonnen stand waar ze ‘m afpakten waren overdonderend.

Alleen: daar stond nergens JVC op, al pretendeerden ze dat de informatie over deze camera ging. Ik keek even onderop het karton en daar stonden kleine lettertjes. Geen JVC, maar een ander merk. Ze lieten me testen lezen; alleen hield onze verkoper zijn duim op de naam van de camera waar de test over ging (en dat was een Panasonic. Ik zag dat, terwijl zijn druk pratende maatje mijn aandacht probeerde af te leiden). De camera zou op het vliegveld 1200 Singapore dollar kosten, zeg maar 600 Euro. Ik mocht ‘m hebben voor 900. Inclusief tas, extra batterij, geheugenkaartje etc. En omdat het chinees nieuwjaar was geweest, voor 780.

Ik wou niet. Baas erbij. Oké, jij bent onze eerste klant vandaag (om half twee ’s middags!) en omdat de eerste klant geluk brengt krijg je korting. 450 dollar. Ja, maar ik wil helemaal geen camera. Oké, 350 dollar. Wat een stuk minder is dan 1200. En toen zag ik, dat de camera die hij al voor me aan het inpakken was, ook geen JVC was maar een heel ander merk: het leek er veel op, maar was duidelijk niet de camera met de (toch al niet zo geloofwaardige) spec’s die ze me hadden gedemonstreerd. Ik ben dus maar weggelopen.

Die camera ligt hier op het vliegveld voor 250 dollar....

Echt, ze staan met drie man van alle kanten op je in te praten en als je dus niet scherp blijft opletten wordt je geript waar je bijstaat. Ik heb de wisseltruc met de camera’s eerlijk niet gezien – maar als Hans Klok nog een assistent zoekt: in Singapore weet ik er wel een paar.

Verder houden we het kort - Wayan staat met de bus te wachten want we gaan en rondje bergen doen. en daarvor nog wat fotoos en filmpje maken van de plek waar, als alles goed gaat, ons definitieve his gebouwd gaat woren.

Sampai besok!


(tot morgen, inderdaad)