Gas erop!

Zo. Vandaag zijn we begonnen met productieve zaken. Dat wil zeggen: we zijn naar Denpasar geweest om mijn telefoonblokkade op te heffen, maar dat was een kansloze actie. Het nummer is geblokkeerd omdat ik er enkele maanden niet mee heb gebeld – beltegoed foetsie, maar erger nog: ik moet een ander nummer aanvragen. Lekker, als je een nu vervallen nummer hebt doorgegeven aan je contactpersonen. Dat wordt straks één telefoon waarop ik gebeld kan worden (oude nummer) en een andere waarmee ik kan bellen (nieuwe nummer). En een Nederlandse GSM erbij om het plaatje compleet te maken.

Dolf heeft de film Tjoet Nja Dien op VCD gekocht; de film van de eeuw in Indonesië, gaat over de weduwe van vrijheidsstrijder Tuku Umar. Indonesiës grootste ster Christine Hakim speelt de hoofdrol en onze inmiddels helaas overleden vriend Huib speelt de slechterik: generaal van Heutz. Toen de film uitkwam logeerde ik bij Huib; hij werd in heel Jakarta herkend – en iedereen bleef blij. Zou dat een acteur die Hitler speelt in Nederland ook overkomen?

Verder heb ik mijn retourtje Singapore geboekt (dinsdag heen, woensdag terug), een afspraak gemaakt voor morgenochtend op de internationale school van Bali, mijn makelaar/ritselaar Liz gesproken over de grond, contact gehad met Iis, de mevrouw die een huis voor het eerste jaar te huur heeft – en lijkt het er op dat we nog een ander, prachtig huis kunnen krijgen via een andere vriendin – maar dat hoor ik vanmiddag. Om vijf uur hebben we afgesproken bij Hoek van Holland met Chris, andere Dolf, Leo etc.

Onze Dolf en Hans liggen gestrekt siesta te houden; het gekkenhuis van het verkeer in Denpasar en een groot bord nasi campur zijn daar denk ik verantwoordelijk voor.