toeristisch intermezzo

Uiteraard kwam Dolf weer ongeschonden uit de strijd die Balinees verkeer heet. ’s Avonds hebben we Chinees (jawel!) gegeten in het ernstig luxe gebeuren tegenover Bali Hyatt- het wàs dan ook van Bali Hyatt. Inclusief vervelende Russiche gasten.

Gisteren was een dag hard werken. De spullen die Steffie heeft opgestuurd met FedEx zijn eindelijk aangekomen (abusievelijk lag alles in Jakarta te wachten; uiteindelijk door ingrijpen van Stef toch in Sanur aangekomen met een paar dagen vertraging) zodat ik met Citra (ja, heel mooi en heel slim – het bestaat!) aan de slag kon. Lef Indonesia PMA is een bedrijf, waarvan ik het één en ander op papier moest zetten om het te mogen oprichten. Citra is mijn Indonesische sponsor; als het bedrijf over twee tot drie maanden officieel van start is, wordt het mijn en Steffies persoonlijke sponsor zodat wij een permanente verblijfs- en werkvergunning (KITAS) kunnen aanvragen. En: het bedrijf mag grond in eigendom hebben, ook nog.

Verder naar een paar huizen in Sanur wezen kijken; van bouwval tot supermooi.

En het was maandag, dus: Hoek van Holland. En japanner. Daar gaan we vrijdag weer heen (japanner dus) want dan hebben ze sirloin steaks van Kobe rund voor ons klaarliggen. Dat hebben ze hier! In Japan kost dit vlees, de beste biefstuk ter wereld, in een restaurant vele honderden euro’s, hier twee tientjes. Die kans laten we natuurlijk niet voorbij gaan.

Vandaag zijn we met Wayan naar het noorden gereden. Prachtige route door de bergen, langs die wereldberoemde Balinese rijstterrassen. Sateh Kambing gegeten in een echt weerzinwekkend gore warung. Een stationstoilet in Nowosibirsk is schoner - zie foto. Het boeddhistische klooster bij Seririt bezocht. De warmwaterbronnen, waar we heerlijk hebben gezwommen. Naar Dencarik; ik had Ton in Dencarik (zie foto) gebeld en hij heeft voor ons een villa geregeld aan het strand. Daar zitten we nu te genieten van de avond en de zee.

Bij aankomst wel eerst even gezellig bij Ton op de boot (finisi schoener, staat in zijn tuin) gezeten, biertjes gedronken en bijgepraat. Het gaat hard hier bij Lovina met de villa’s van buitenlanders - en goed te begrijpen, het is hier prachtig. Maar: geen internationale school in de buurt en dan houdt het voor ons dus op.

Rijst met verse vis gegeten bij de chinese warung in Lovina – beste restaurant van de omgeving, bleek ook nu weer.

Morgen via Bedugul en Ubud terug naar Sanur.....